20191116 — zaterdag

Voetbalopa

Van­och­tend al vroeg op pad met de jong­ste klein­zoon rich­ting Dui­ven voor een wed­strijd tegen de plaat­se­lij­ke voet­bal­ver­e­ni­ging DVV. Ik dacht dat het stond voor zoiets als Dui­ven­se Voet­bal Ver­e­ni­ging. Maar ik had het mis. Bij de ingang zag ik een bord Door Vriend­schap Voor­uit. Dat klinkt een stuk mooi­er, maar het mocht niet baten. Blijk­baar is het mot­to nog niet geheel door­ge­dron­gen in de genen van DVV. Door one­nig­heid onder­ling kre­gen zij geen grip op de wed­strijd en kwam de ploeg van mijn klein­zoon als win­naar uit de strijd. Het werd uit­ein­de­lijk 1–5 en de coach sprak bewon­derd dat er ‘seri­eus goed voet­bal’ gespeeld werd wat ik alleen maar kan beamen.

Waar niet ieder­een van de bezoe­ken­de par­tijd reke­ning mee had gehou­den was dat er bij DVV geen kunst­gras aan­we­zig was. De wed­strijd werd ouder­wets op nat en koud gras gespeeld. Erg nat en koud vol­gens de bege­lei­ders die allen op dun­ne zomers aan­doen­de gym­pen aan de kant ston­den te ver­kleu­men. Geluk­kig ben ik nog van de ouder­wet­se stem­pel en had ik er reke­ning mee gehou­den. Dus op mijn gevoer­de werk­laar­zen had ik ver­der ner­gens last van en kon ik vol­op genie­ten van de wed­strijd en het prach­ti­ge herfstweer.

Na afloop mogen ze altijd alle­maal om de beurt een penal­ty nemen. Hoe­wel er een kun­sti­ge Bend like Beck­ham krul in zat wist de kee­per van de tegen­par­tij toch de fraaie trap van Milan uit de krui­sing te tikken. 

Daar­na lag er voor ieder­een een gra­tis appel klaar bij de kleed­ruim­tes en togen we weer rich­ting huiswaarts. 

Oskar en de winterkoning

Toen onze klein­zoon later op de dag was opge­haald door zijn vader waren we weer alleen met onze huis­kat­ten en her­nam het week­end­le­ven z’n gewo­ne gan­ge­tje van klus­sen en bood­schap­pen. Op een gege­ven moment ter­wijl ik bezig was in de keu­ken zag ik Oskar de bui­ten­kat bezig tus­sen een rij pot­ten met klei­ne kerst­boom­pjes. Zo te zien zat hij ach­ter een muis aan. Daar­voor belo­nen wij hem regel­ma­tig met wat extra brokjes.

Ik besloot om even te gaan kij­ken wat hij nu eigen­lijk gevan­gen had. Helaas bleek het geen muis te zijn maar een klein win­ter­ko­nin­kje. Voor de zeker­heid heb ik het even opge­zocht en geluk­kig zijn ze niet beschermd en/of spaar­zaam aan­we­zig in onze regio. Maar toch.

Voor de zeker­heid heb ik Oskar ver­ma­nend toe­ge­spro­ken dat het de bedoe­ling is om mui­zen en rat­ten te van­gen. Qua vogels heb­ben we ook geen moei­te met eksters. Daar moet het ech­ter wel bij blij­ven. Hij keek me aan of hij het begre­pen had. 

Rondje in de heuvels van Californië

’s Avonds ben ik na een week­je ver­zuim weer op de home­trai­ner geklom­men. Omdat ik nog steeds geen abon­ne­ment heb afge­slo­ten bij Kino­map kan ik alleen de gra­tis video’s gebrui­ken. Na een rus­tig kwar­tier­tje gefietst te heb­ben als war­ming up koos ik voor een op het oog kort rit­je in Cali­for­nië zon­der dat ik gezien had dat van de 3,8 kilo­me­ter er bij­na drie alleen maar berg­op­waarts gin­gen. En ook nog eens met niet al te mis­se­lij­ke stij­gings­per­cen­ta­ges. Van­daar het lage gemid­del­de tem­po. Opnieuw was het wel weer heel erg leuk om te doen. Mis­schien dat ik er toch voor kies om eens een maand­je te gaan beta­len om wat van de ande­re video’s uit te proberen. 

~ ~ ~