Rollercoaster van verwikkelingen

Eer­ste deel – Vier­en­der­tig­ste hoofdstuk:

Waar­in het ver­haal van de Onge­past Nieuws­gie­ri­ge wordt voort­ge­zet

Ik had de smaak weer te pak­ken schreef ik in augus­tus 2019. En dat klop­te hele­mal op dat moment. Na het schrij­ven over hoofd­stuk 33 las ik met­een ver­der want ik was nieuws­gie­rig gewor­den hoe het ver­haal van Ansel­mo, Lota­rio en Cami­la zou aflo­pen. Tij­dens het lezen maak­te ik tevens mijn aan­te­ke­nin­gen voor de nieu­we blog­post die de zon­dag erop zou vol­gen. Daar bleef het bij wegens mij onbe­ken­de rede­nen want zo goed ken ik mezelf ook weer niet. 

Nu zijn we opnieuw een half jaar ver­der en heb ik het lezen in Don Qui­chot weer opge­pakt naar aan­lei­ding van een lijst­je ‘Wat te lezen ten tij­de van qua­ran­tai­ne?’ waar onder ande­re dit boek voor­bij kwam. En ik dacht, waar­om niet? Ik had het geen straf gevon­den, iede­re week een hoofd­stuk te lezen en er ver­vol­gens een blog­post aan te wij­den. Mis­schien moest ik het maar weer eens pro­be­ren. Dus bij deze een zoveel­ste poging. 

We gaan ver­der bij het brief­je dat Cami­la door een bode naar haar man Ansel­mo heeft ver­zon­den die op zaken­reis is. Wat zij niet weet is dat deze zaken­reis een excuus van hem is zodat zijn bes­te vriend Lota­rio een poging kan doen om Cami­la te ver­sie­ren, wat voor Ansel­mo de ultie­me test is om te zien hoe trouw zij is. In het brief­je geeft Cami­la aan dat zij zich erg onge­mak­ke­lijk voelt bij de opdrin­ge­ri­ge Lota­rio en graag zou wil­len dat Ansel­mo zo spoe­dig moge­lijk huis­waarts keert of dat zijn anders tij­de­lijk bij haar ouders intrekt.

Je zou den­ken, avan­ces afge­sla­gen, brief­je ver­stuurd, test geslaagd. Kap­pen met die flau­we­kul en over tot de orde van de dag. 

Het loopt anders.

Ansel­mo laat weten dat hij nog wat zaken heeft af te han­de­len alvo­rens hij over enke­le dagen naar huis kan en gebiedt haar thuis te blij­ven. Want Ansel­mo is nog niet tevre­den en gunt Lota­rio wat meer tijd. Helaas is Lota­rio inmid­dels tot over zijn oren ver­liefd gewor­den en speelt niet lan­ger als­of maar pro­beert Cami­la daad­wer­ke­lijk te verleiden

en daar­om deed hij een aan­slag op haar ijdel­heid met vele lof­tui­tin­gen op haar schoon­heid, want niets brengt de ster­ke torens der ijdel­heid van scho­ne vrou­wen snel­ler ten val en ver­derf dan vlei­taal en pluim­strij­ke­rij. [Don Qui­chot, p.252]

Zou het Lota­rio lukken? 

In films zie je wel eens een fast for­ward. Dat ga ik nu ook doen. Niet omdat het ver­haal zo saai is. Cer­van­tes heeft het alle­maal uiterst ver­ma­ke­lijk opge­schre­ven en het leest vlot­jes weg. Wat ik wil laten zien is hoe­veel ver­wik­ke­lin­gen elkaar opvol­gen in slechts enke­le blad­zij­des. Men zegt wel eens dat de lite­ra­tuur uit het ver­le­den soms nog­al slaap­ver­wek­kend traag kan zijn en dat daar­om de klas­sie­kers niet meer gele­zen zou­den wor­den door de hui­di­ge lezers omdat die een hoge­re dyna­miek gewend zijn. Nou, zie dan het vol­gen­de dat zich in hoog­uit acht blad­zij­des ont­vouwt, ter ontkrachtiging. 

  • Lota­rio besluit niet tegen Cami­la te ver­tel­len wat Ansel­mo van plan was, omdat hij bang is dat Cami­la niet meer in de waar­ach­tig­heid van zijn lief­des­be­tui­gin­gen zou geloven.
  • Ansel­mo zoekt na zijn zoge­naam­de zaken­reis eerst Lota­rio op, die hem natuur­lijk ver­telt dat Cami­la niet bezwe­ken is voor zijn aan­hou­den­de versierkunsten.
  • Ansel­mo is over­tuigt van de ech­te­lij­ke trouw die Cami­la gezwo­ren heeft als onder­deel van de huwe­lijk­se eed maar vraagt Lota­rio nog enke­le lof­dich­ten te schrij­ven waar­bij het idee is dat ze gericht zijn aan een niet-bestaan­de Chlo­ris zodat Cami­la niet meer bang hoeft te zijn dat Lota­rio haar ver­der las­tig zal vallen.
  • Lota­rio wordt ver­zocht tij­dens de eerst­vol­gen­de gele­gen­heid dat ze alle­drie samen­zijn enke­le van die lof­dich­ten voor te lezen. 
  • Cami­la heeft geluk­kig van Lota­rio gehoord wat hier­ach­ter zit anders zou zij van jaloe­zie mis­schien wel in een opwel­ling hun gehei­me rela­tie per onge­luk ver­ra­den hebben.
  • Ansel­mo denkt onder­tus­sen dat zijn plan geslaagd is, zon­der te besef­fen dat Cami­la snapt dat de lof­dich­ten aan Chlo­ris in wer­ke­lijk­heid aan haar zijn gericht. 
  • Lota­rio kan zon­der pro­bleem de lof­dich­ten voor­le­zen aan zijn ware gelief­de ter­wijl Ansel­mo er bij aan­we­zig is. 
  • Cami­la krijgt later toch eni­ge spijt dat ze in haar ogen zo snel gezwicht is voor de avan­ces van Lota­rio en ze biecht dit op aan haar kamer­meis­je Leo­nela die dit natuur­lijk allang was wist. 
  • Leo­nela weet Cami­la te over­tui­gen dat hier niets mis mee is1, waar­bij enig eigen­be­lang niet vreemd is want zij heeft zelf een gehei­me minnaar.
  • Leo­nela heeft nu vrij spel want Cami­la kan haar niet meer tot de orde roe­pen zon­der te moe­ten vre­zen dat Leo­nela haar geheim dan zal ont­hul­len aan Anselmo. 

De zon­de van een mees­te­res brengt onder ande­re deze ellen­de met zich mede dat zij de sla­vin wordt van haar eigen gedien­sti­gen en zodoen­de genood­zaakt is haar onbe­ta­me­lijk­he­den en laag­he­den over het hoofd te zien.

Don Qui­chot, p.254
  • Lota­rio ziet op een dag in alle vroeg­te iemand weg­slui­pen uit het huis van Ansel­mo, wat hem doet hem gelo­ven dat Cami­la ook hem bedriegt met een gehei­me minnaar.
  • Lota­rio neemt wraak en ver­telt Ansel­mo dat Cami­la bij­na voor hem geval­len is en dat bij zijn eerst­vol­gen­de zaken­reis Cami­la hem in haar slaap­ka­mer zal ontvangen. 
  • Lota­rio weet Ansel­mo ove te rha­len zich te ver­ber­gen in de kamer waar Cami­la Lota­rio zal uit­no­di­gen zodra Ansel­mo zoge­naamd weer op reis is. 
  • Ansel­mo kan dan ingrij­pen wan­neer en hoe hij wil.
  • Lota­rio rea­li­seert zich niet veel later hoe dwaas hij heeft gehan­deld en gaat als­nog naar Cami­la om te ver­tel­len wat hij heeft gedaan. 
  • Cami­la is ont­hutst, kwaad en teleur­ge­steld dat Lota­rio zon­der twij­fel aan­ge­no­men had dat zij hem ontrouw was. Als hij eerst bij haar geko­men was had zij kun­nen ver­tel­len dat het hier de min­naar van Leo­nela betrof. Toch beseft ze dat het belang­rijk is om een list te ver­zin­nen hoe uit deze situ­a­tie te geraken. 

Daar ech­ter de vrouw van natu­re een snel­ler ver­stand heeft dan de man, zowel in het goe­de als in het kwa­de, hoe­wel het haar vaak in de steek laat als zij rus­tig begint na te den­ken, vond Cami­la in een oog­wenk de manier om de schier ono­ver­ko­me­lij­ke moei­lijk­he­den op te lossen […]

Don Qui­chot, p.256
  • Cami­la ver­zoekt Lota­rio zich aan het plan te houden.
  • Lota­rio moet belo­ven op de vra­gen te ant­woor­den die Cami­la hem zal stel­len, maar zij wil nog niet zeg­gen wel­ke vra­gen dat zul­len zijn.
  • Ansel­mo ver­trekt de vol­gen­de dag om een­maal uit zicht terug te keren en zich te verstoppen.
  • Cami­la en Leo­nela betre­den de kamer waar Ansel­mo zich ver­bor­gen houdt. 
  • Cami­la vraagt Leo­nela de dolk van haar man te bren­gen als­ook Lota­rio te roe­pen die waar­schijn­lijk wel weer in de straat rond­hangt om haar nog steeds te ver­sie­ren ondanks zijn lof­dich­ten aan Chlo­ris waar­van zij het ver­moe­den heeft dat die niet bestaat. Dit alles op lui­de toon zodat Ansel­mo het kan horen en opnieuw de beves­ti­ging krijgt dat zij hem trouw is.
  • Cami­la blijft in afwach­ting van Lota­rio ach­ter in de kamer waar zij in zich­zelf hard­op pra­tend en met de dolk in haar hand pro­beert haar gevoe­lens onder woor­den te brengen.
  • Ansel­mo weet niet wat van dit al te den­ken tot­dat het hem dui­de­lijk wordt dat Cami­la ofwel Lota­rio zal trach­ten neer te ste­ken omdat ze niet gediend is van zijn toe­na­de­rin­gen, danwel zich­zelf van het leven zal bero­ven omdat zij er van over­tuigt is dat de buurt er al schan­de van spreekt dat Lota­rio zo vaak op bezoek komt ter­wijl haar man op reis is.
  • Ansel­ma wil tevoor­schijn komen om aan het hele gebeu­ren een ein­de te maken maar hij ziet Leo­nela en Lota­rio nade­ren en kiest er voor zich schuil te hou­den om te zien hoe het ver­der gaat. 
  • Cami­la begint op Lota­rio in te pra­ten dat ze met rust gela­ten wil wor­den en beschul­digt hem tevens ervan dat hij zijn vriend­schap met Ansel­mo bezoedelt.
  • Lota­rio speelt het spel mee.
  • Cami­la laat blij­ken dat zij onbe­wust iets onacht­zaams gedaan moet heb­ben waar­door Lota­rio onte­recht is gaan den­ken dat zij op zijn avan­ces in zou gaan en geeft zich­zelf de schuld van de situ­a­tie zoals die nu ont­staan is, waar­na ze zich met vol­le kracht met de dolk in de hand op Lota­rio werpt.
  • Lota­rio weet de aan­val af te slaan.
  • Cami­la kiest ervoor de hand aan zich­zelf te slaan en drukt de dolk in haar lichaam op een plek waar­van zij weet dat het haar niet al te ern­stig zal ver­won­den en zakt in elkaar.
  • Lota­rio is aller­eerst geschokt door deze wen­ding tot­dat hij snapt dat het alle­maal past in het plan dat Came­lia ver­zon­nen heeft.
  • Lota­rio laat zich door Leo­nela weg­stu­ren om een dok­ter te zoe­ken die in het geheim de wond kan ver­zor­gen zodat haar echt­ge­noot niet hoeft te weten wat er voor­ge­val­len is. 
  • Leo­nela pro­beert het bloed te stel­pen waar­van ook zij weet dat het wel­is­waar over­vloe­dig is doch niet levens­be­drei­gend en vraagt hard­op aan Cami­la wat zij nu moe­ten doen.

Ansel­mo had met alle aan­dacht geluis­terd en geke­ken naar de opvoe­ring van het treur­spel van de onder­gang zij­ner eer, waar­in alle spe­lers zo natuur­ge­trouw speel­den dat het niet anders scheen of wat zij ver­toon­den was de waar­heid zelf.

Don Qui­chot, p.261

En, was het een beet­je te vol­gen of dui­zelt je het voor de ogen. Ikzelf moest dit hoofd­stuk enke­le keren over­nieuw lezen voor­dat ik pre­cies door­had hoe het alle­maal in elkaar steekt. En dan heb ik enke­le min­der belang­rij­ke sce­nes niet genoemd. Hoe dan ook, ik vond het een mooi voor­beeld van hoe Cer­van­tes slechts enke­le blad­zij­des nodig heeft om een com­plex ver­haal te ver­tel­len dat van begin tot eind blijft boei­en. Hoe­wel, eind… 

Nadat Ansel­mo gezien heeft dat zijn echt­ge­no­te niet levens­ge­vaar­lijk gewond is vindt hij het ver­stan­di­ger zich niet te ver­to­nen om zo haar in de waan te laten dat hij op reis is en niets heeft mee­ge­kre­gen van haar con­fron­ta­tie met Lota­rio. Wat dan weer pre­cies de bedoe­ling van Cami­la was en zo leek het als­of haar plan geslaagd was. Ansel­mo had nu met eigen ogen kun­nen zien hoe­ver zij bereid was te gaan om haar trouw aan hem te bewij­zen waar­door alle ver­den­kin­gen van de baan waren. 

Is daar­mee het ver­haal afge­lo­pen? Blijk­baar niet.

Dit bedrog duur­de nog eni­ge tijd voort, tot­dat na ver­loop van enke­le maan­den de for­tuin haar rad wend­de, de sno­de daad die tot dus­ver­re zo angst­val­lig was ver­bor­gen, zon­ne­klaar bleek, en Anselmo’s onge­pas­te nieuws­gie­rig­heid hem het leven kwam te kosten.

Don Qui­chot, p.261

Of we het met deze kor­te samen­vat­ting moe­ten doen is mij niet dui­de­lijk. Ik ga mijn best doen vol­gen­de week zon­dag opnieuw een hoofd­stuk van Don Qui­chot te delen. Stay tuned!

~ ~ ~


  1. De gro­te hoe­veel­heid cli­chés en gezeg­des die Leo­nela hier­bij inzet is ook ver­mel­dens­waar­dig want ze geven een goed beeld van wat toen al gang­baar was.