Donderdag, 27 augustus 2020

“Maar helpt het ook als een boek ‘typisch Neder­lands’ is, of zou juist een uni­ver­seel, kos­mo­po­li­tisch ver­haal zich meer lenen voor inter­na­ti­o­na­le ver­sprei­ding?” => ‘Er is wei­nig bekend over wat de suc­ces­fac­to­ren zijn die ertoe lei­den dat een boek ver­schijnt in ver­ta­ling.’ => @anne_sluijs: Ik schreef een stuk­je naar aan­lei­ding van de #InternationalBooker2020, gis­te­ren gewon­nen door Marie­ke Lucas Rij­ne­veld & Miche­le Hut­chi­son. Waar­om is dit zo’n belang­rij­ke gebeur­te­nis voor de inter­na­ti­o­na­le ver­sprei­ding van Neder­land­se lite­ra­tuur? => Enke­le gedach­ten bij de Neder­land­se winst van de Inter­na­ti­o­nal Boo­ker Pri­ze — neerlandistiek

Deze week werd bekend dat Marie­ke Lucas Rij­ne­veld de pres­ti­gi­eu­ze Inter­na­ti­o­nal Boo­ker Pri­ze heeft gewon­nen voor haar boek De avond is onge­mak, naar het Engels ver­taald door Miche­le Hut­chi­son als The Dis­com­fort of Eve­ning. Op Neer­lan­dis­tiek een arti­kel van Anne Sluijs met daar­in de intri­ge­ren­de vraag wat dit Neder­land­se boek in ver­ta­ling een anders­ta­lig publiek ver­telt over ‘onze cultuur’:

Wat zul­len nieu­we lezers begrij­pen of her­ken­nen en wat juist niet? Jour­na­lis­ten en ande­re geïn­te­res­seer­den gaan het zich hard­op afvra­gen. Zul­ke medi­are­ac­ties vor­men een prach­ti­ge casus om het Neder­land­se zelf­beeld te ana­ly­se­ren, maar ook het beeld dat men­sen bui­ten Neder­land van ons heb­ben. En die beel­den kun­nen elkaar ook nog eens ver­ster­ken, bij­voor­beeld door­dat de auteur in de inter­na­ti­o­na­le pers zelf uit­licht wat er zo Neder­lands aan het boek is, of juist door­dat Engel­se recen­sies ons op een ande­re manier naar ons­zelf laten kijken.