Beeldcultuur in de middeleeuwen

@UvA_Humanities: Hei­li­gen zon­der hoofd, een vol­le­dig behaar­de Maria: de late mid­del­eeu­wen ken­den een intri­ge­ren­de beeld­cul­tuur. Kunst­his­to­ri­cus Wen­de­lien van Welie stel­de de ten­toon­stel­ling Body Lan­gu­a­ge samen, van­af 25 sep­tem­ber te bewon­de­ren in muse­um @catharijne. => Won­den, bloed en haren: het lichaam in de mid­del­eeuw­se kunst — uva

twit­ter

Een wel heel bij­zon­de­re ten­toon­stel­ling als ik zo de beschrij­ving lees op de site van het Muse­um Catha­rij­ne­con­vent:

Van won­den in de vorm van een vagi­na en wan­de­len­de hei­li­gen zon­der hoofd tot Jezus die als een druif wordt uit­ge­perst. Wel­kom in de intri­ge­ren­de bele­vings­we­reld van de middeleeuwer.

Het mag vreemd klin­ken en mis­schien dat je denkt dat het hier om inci­den­te­le uit­zon­de­ring gaat, maar dat schijnt toch niet het geval te zijn als we kunst­his­to­ri­cus Wen­de­lien van Welie mogen gelo­ven. Zij doet al jaren onder­zoek naar het lichaam in de mid­del­eeu­wen aan de UVA en geeft er ook les in:

Van schaam­haar en lichaams­sap­pen tot een groei­en­de fixa­tie op won­den – de mid­del­eeuw­se kun­ste­naars had­den er een hand­je van om het lichaam in al zijn rauw­heid te laten zien. Dat licha­me­lij­ke was bedoeld om hei­li­ge figu­ren dich­ter bij de mens te bren­gen, legt Van Welie uit. ‘In de loop van de Mid­del­eeu­wen ont­stond steeds ster­ker de behoef­te om per­soon­lijk dich­ter bij Jezus, Maria en de vele hei­li­gen te kun­nen komen. Door hun licha­me­lijk­heid te bena­druk­ken, ves­tig­den kun­ste­naars de aan­dacht op de men­se­lij­ke kant van deze figu­ren en zo kon­den men­sen zich er beter mee vereenzelvigen.’

De ten­toon­stel­ling loopt tot mid­den janu­a­ri 2021.

Geef een antwoord