Zondag, 17 januari 2021

Geen sneeuw, geen Ame­ri­can way of life, geen NOS en geen talkshows

[Twit­ter] De sneeuw kwam en ging als een dief in de nacht…

Bij het opstaan dacht ik nog wat sneeuw te zien lig­gen maar het wrij­ven in mijn ogen om de slaap te doen ver­dwij­nen deed iets soort­ge­lijks met de laat­ste sneeuwresten. 

[Twit­ter] “De ‘Ame­ri­can way of life’ heeft zijn aan­trek­kings­kracht ver­lo­ren, nu tien­tal­len mil­joe­nen Ame­ri­ka­nen in armoe­de leven of niet ver­ze­kerd zijn tegen ziek­te­kos­ten, het poli­tiek sys­teem van de VS hope­loos ver­ou­derd lijkt […], het levens­ni­veau behal­ve voor de extreem-rij­ken daalt.” => De 21ste eeuw zal niet Ame­ri­kaans zijn — we’ll always have Paris

In een blog­post naar aan­lei­ding van het boek Amé­ri­ca­ni­sa­ti­on. Une his­toi­re mon­di­a­le (XVI­I­Ie-XXIe siè­cle) door Lud­o­vic Tour­nès, hoog­le­raar geschie­de­nis in Genè­ve, gaat Ray­mond van den Boog­aard die­per in op de voor­beeld­rol van de Ver­e­nig­de Sta­ten en hoe daar al rond de jaren 60 van de vori­ge eeuw rot in valt te ontwaren.

Lud­o­vic Tour­nès beschrijft gede­tail­leerd de vele fron­ten waar­op de Ame­ri­kaan­se invloed zich na 1945 deed gel­den. […] Maar leidt dat alles ook tot ‘Ame­ri­ka­ni­sa­tie’ in die zin dat Euro­pe­a­nen en ande­re wereld­bur­gers zich gaan ver­een­zel­vi­gen met de Ame­ri­kaan­se nor­men en waar­den? Dat is, meent Tour­nès, niet evi­dent. Zelfs in Euro­pa, waar de Ame­ri­kaan­se invloed het groot­ste is, wor­den de Ver­e­nig­de Sta­ten als ‘pro­ject’ en ‘idee’ van­af de jaren 1960 steeds min­der popu­lair. Voor een deel hangt dat samen met de bui­ten­land­se- en dan voor­al mili­tai­re poli­tiek van de VS, om te begin­nen met de Viet­nam-oor­log. Sedert­dien is de balans in de bui­ten­land­se poli­tiek van de VS steeds ver­der ver­scho­ven van de ‘soft power’ van ‘the Ame­ri­can way of life’ naar puur mili­tai­re machtsmiddelen.

[RT Twit­ter] @fgeerdink: wat een clus­ter­fuck, @NOS. par­tij­en becon­cur­re­ren elkaar op islam­haat en dús noe­men jul­lie ‘islam’ als iets om je zor­gen om te maken, ‘om zo ons publiek de kans te geven zich erin te her­ken­nen’? zo is de cir­kel mooi rond he? waar zit jul­lie ver­stand?! => een draad­je door Fre­de­ri­ke Geer­dink waar ze met nau­we­lijks onder­druk­te woe­de de NOS te ver­ant­woor­ding roept voor hun ver­re van objec­tie­ve publieks­on­der­zoek in aan­loop naar de ver­kie­zin­gen in maart. 

[RT Twit­ter] @Borisham: Demon­stran­ten had­den legaal kun­nen demon­stre­ren op ande­re plek, maar zoch­ten dus bewust con­fron­ta­tie. En lie­ve Talk­shows: nodig ze nou eens niet uit van­avond. Het lijkt heel wat, een paar 100 schreeu­wen­de types, maar ver­te­gen­woor­di­gen nau­we­lijks iemand. => 143 arres­ta­ties bij rel­len in Amster­dam: ‘Som­mi­ge beto­gers droe­gen vecht­hand­schoe­nen’ — ad

Zelf sla ik alle talk­shows stel­sel­ma­tig over maar zie wel iede­re keer de begrij­pe­lij­ke ophef voor­bij komen over hoe vaak gas­ten uit­ge­no­digd wor­den met nog­al extre­mis­ti­sche en onge­fun­deer­de menin­gen die vrij­uit gedeeld mogen wor­den zon­der ech­te weer­leg­ging van de pre­sen­ta­to­ren. Het is een ver­dien­mo­del, dus ik denk dat ook deze oproep van Boris van der Ham niet veel effect zal sorteren.

Lezen — Non-fic­tie:
Ik weet je wacht­woord — Dani­ël Ver­laan (uit­ge­le­zen): De twee laat­ste hoofd­stuk­ken gaan over DDoS-aan­val­len en The Inter­net of Things, waar­na nog een kort over­zicht volgt van de voor­naams­te tips die al eer­der voor­bij zijn geko­men. Al met al een goed lees­baar boek met aan­spreek­ba­re voor­beel­den die je aan het den­ken zet­ten over de digi­ta­le risico’s die je con­ti­nu loopt en waar je je maar beter bewust van kunt zijn zodat je de juis­te maat­re­ge­len kunt treffen. 

Wereld­ge­schie­de­nis van Neder­land onder redac­tie van Lex Heer­ma van Voss, Mar­jo­lein ’t Hart, Karel Davids, Kar­wan Fatah-Black, Leo Lucas­sen en Jeroen Tou­wen (blz. 131–136): Het hoofd­stuk ‘1302 — Zui­der­zee­ste­den aan de Oost­zee’ beschrijft de kolo­nies die in de late mid­del­eeu­wen aan de Oost­zee ont­ston­den. Iets wat bij veel men­sen waar­schijn­lijk niet bekend zal zijn.

Stu­de­ren:
Manie­ren van kij­ken — samen­stel­ling en redac­tie: Mie­ke Rijn­ders & Patri­cia van Ulzen: Ver­der in hoofd­stuk 2 — ‘Rubri­ce­ring’, door Jan de Jong, en daar­na hoofd­stuk 7 — ‘Het pro­bleem van de wand. Fres­co­schil­der­kunst in Ita­lië’, ook door Jan de Jong. Grap­pig genoeg bleef ik even bij dezelf­de pas­sa­ge han­gen die voor een mede-stu­dent op twit­ter aan­lei­ding was om op haar blog te ver­mel­den. Het betreft de tech­ni­sche beper­king bij fresco’s dat je geen cor­rec­ties kunt aan­bren­gen, maar hoog­uit toe­voe­gin­gen ach­ter­af. Dit kan ech­ter niet in de frescotechniek. 

Schil­ders moe­ten daar­voor hun toe­vlucht nemen tot de zoge­naam­de sec­co-tech­niek (sec­co = droog), waar­bij verf op de dro­ge muur wordt aan­ge­bracht. De verf ver­bindt zich dus niet met de muur, maar zit erop gekleefd. Na ver­loop van jaren valt hij er dik­wijls weer af. Het gebruik van de sec­co­tech­niek werd daar­om beperkt tot de toe­voe­ging van details of het gebruik van kleu­ren als blauw, die in fres­co niet goed uit te voe­ren waren. Het gewaad van Maria, de moe­der van Chris­tus, was tra­di­ti­o­neel blauw van kleur. In wand­schil­de­rin­gen werd het dan ook veel­al in sec­co uit­ge­voerd. Dik­wijls is het sec­co­blauw na ver­loop van tijd van de muur geval­len. In de oor­spron­ke­lij­ke kleur, met alle nuan­ce­rin­gen van plooi­en en zomen, moet Maria zich onder­schei­den heb­ben door de pracht van haar gewaad. Nu lijkt het als­of zij gewoon­lijk in een vale soep­jurk werd geschilderd.

blz. 182

Hard­lo­pen en fiet­sen: 
Gis­ter een rond­je van vijf kilo­me­ter, dus moest ik er van­daag nog een­tje van mini­maal vijf kilo­me­ter doen om in ieder geval mijn stre­ven van mini­maal tien kilo­me­ter per week af te kun­nen vin­ken. Het wer­den er zes. Ook goed.

[6,13 km hard­lo­pen; 39:24 minuten]