Parthenonfries

Nu ik hoofd­stuk 5 gele­zen en samen­ge­vat heb zal ik de rest van de week weer bezig zijn met de ver­schil­len­de objec­ten die gere­la­teerd zijn aan de inhoud van de leer­stof, dat wil zeg­gen beeld­houw­kunst in de Grieks-Romein­se oud­heid. We begin­nen met het Par­the­non in Athe­ne, en dan met name het Parthenonfries. 

Een fries is in de kunst­ge­schie­de­nis en arche­o­lo­gie de term voor iede­re uit­ge­brei­de, ver­ha­len­de voor­stel­ling van men­sen, mytho­lo­gi­sche figu­ren en/of die­ren bin­nen een dui­de­lijk kader. Frie­zen heb­ben vaak een deco­ra­tie­ve func­tie (het­geen ove­ri­gens een die­pe­re bete­ke­nis niet per defi­ni­tie uit­sluit) en kun­nen op veler­lei wij­zen en in vele mate­ri­a­len zijn vervaardigd.

bron: Wiki­pe­dia
Par­the­non­fries (frag­ment) — 447–432 v.Chr., Phi­di­as
oor­spron­ke­lijk beschil­derd mar­mer, 160 m lang en 1 m hoog (het gehe­le fries)

Er is alge­me­ne con­sus dat de voor­stel­lin­gen op het fries ver­wij­zen naar de vier­jaar­lijk­se Pana­the­na­ï­sche pro­ces­sie, die van­af de stads­grens naar de Athe­na-tem­pel op de Akro­po­lis voer­de. Maar waar de menin­gen over uit­een lopen is of het hier een wer­ke­lijk his­to­ri­sche gebeur­te­nis betreft, of dat er spra­ke is van een ide­ë­le processie. 


Toen op 19 mei:
2020 — Ik las iets over her­ken­baar voed­sel.
2015 — Ik kreeg goe­de voor­ne­mens toen ik over Freud las.
2014 — Ik gaf me op voor een expe­ri­ment.
2013 — Ik ver­zon weer een nieu­we 50books vraag.