Reageren om het reageren, kopie en navolging, en Wolf Hall

Voor mijn werk zit ik veel in onli­ne ver­ga­de­rin­gen (ook al voor de pan­de­mie uit­brak en dit een nor­ma­le manier van elkaar ont­moe­ten werd) en vaak wordt er dan aan het eind van een onder­werp op de agen­da wat extra tijd inge­ruimd voor vra­gen of opmer­kin­gen. Die zijn er meest­al niet. Ook niet toen we nog bij elkaar in een ver­ga­der­ruim­te zaten. Ver­ge­lijk dat eens met de reac­tie­mo­ge­lijk­heid onder arti­ke­len op inter­net of soci­al media. Afhan­ke­lijk natuur­lijk van wie het geschre­ven heeft of de aard van het onder­werp ont­staat er in veel geval­len een onein­di­ge stroom reac­ties die slechts zel­den een waar­de­vol­le aan­vul­ling vor­men op het geschre­ve­ne. Rea­ge­ren om het rea­ge­ren. Zon­der echt in te gaan of open te staan voor de bood­schap van het arti­kel. Als men al de moei­te nam om het te lezen… => Ik heb het stuk niet gele­zen, maar ik wil er wél graag iets over zeg­gen — door Japke‑d. Bou­ma in nrc. 


Cul­tuur­we­ten­schap­pen:
Voor Inlei­ding kunst­ge­schie­de­nis 1 had­den we al de eer­ste twee para­gra­fen moe­ten bestu­de­ren van hoofd­stuk 6 ‘Kopie en navol­ging in het mid­del­eeuw­se bou­wen’ uit Manie­ren van kij­ken. Deze week is het de bedoe­ling de res­te­ren­de para­gra­fen te bestu­de­ren. Van­daag ben ik begon­nen aan para­graaf 3 ‘Aken en Jeru­za­lem als ide­a­le voor­beel­den’. Wat uit deze para­graaf blijkt is dat kopie en navol­ging in de aller­breed­ste zin geduid moet wor­den. Wij zijn mis­schien geneigd te den­ken dat de ver­ge­lijk­ba­re uiter­lij­ke ken­mer­ken of inrich­ting van het inte­ri­eur bepa­lend is om als kopie gezien te wor­den, maar ook zaken als maat­ver­hou­ding of zelfs de naam­ge­ving kan een rol spe­len als het om navol­ging gaat:

Zo kun­nen enke­le belang­rij­ke con­clu­sies wor­den getrok­ken. Ten eer­ste, dat tota­le gelij­ke­nis niet werd gere­a­li­seerd. Ten twee­de, dat ‘gelij­ke­nis’, en daar­mee het begrip ‘kopie’, niet alleen in visu­e­le ter­men moet wor­den gezien: min­stens zo belang­rijk zijn min­der in het oog lopen­de aspec­ten als maat en getal, naam en patroon­hei­li­ge. De archi­tec­tu­ra­le vorm biedt slechts zicht op één aspect van het ver­schijn­sel navolging. 

blz. 171–172, Manie­ren van kijken

Lezen — Fic­tie: 
Wolf Hall, Hila­ry Man­tel (blz. 125–147): De pogin­gen om het huwe­lijk van Hen­drik VIII te laten ont­bin­den met Catha­ri­ne van Ara­gon zijn voor­als­nog niet suc­ces­vol. Er wordt een ver­ga­de­ring in Lon­den geor­ga­ni­seerd om aan alle ondui­de­lijk­heid een ein­de te maken. Het lot van kar­di­naal Wol­sey hangt af van de uit­slag. Tho­mas maakt zich zorgen. 


Toen op 26 mei:
2014 — Ik bekeek mijn boe­ken­kast met ande­re ogen.
2013 — Ik wist weer een nieu­we 50books vraag te ver­zin­nen.
2012 — Ik werd ver­leid.
2010 — Ik zag de zomer­zon.
2002 — Ik zal haar missen.


Geef een antwoord