Een vakantiedag gelijk alle voorgaande deze week: werken in de tuin. Met als intermezzo dat ik de accu van mijn auto weer moest opladen omdat de bandenwissel gepland stond. Daarna heb ik ‘m voor de zekerheid naar een bevriende monteur gebracht om de accu te laten controleren.
Het afgraven van de grond vordert gestaag, hoewel ik vandaag vooral druk ben geweest met voor en achter het gazon nog een laatste maal dit jaar te maaien. En zo waren er ook wat andere tuinklussen die bedoeld zijn om de tuin winterklaar te maken.
Voor ik het doorhad viel de duisternis al in en kon ik het gereedschap bij elkaar zoeken. Na een snelle douche ging ik aan de slag in de keuken voor het avondeten. Er stond een maaltijdsoep op het programma. Deze had ik al eens eerder gemaakt en dus kon ik routineus dit laatste klusje van de dag klaren.
Om acht uur schoof ik aan voor een livestream georganiseerd door Spui25. Het onderwerp: ‘Persoonlijke geschiedenissen en collectieve verbeelding. Hoe de herinnering aan de tweede wereldoorlog levend blijft.’ Het waren twee cultureel antropologen die vanuit hun discipline dit onderwerp nader beschouwden. Al na tien minuten moest ik afhaken omdat Inge mijn hulp nodig had bij een computerprobleem. Dat duurde langer dan gedacht. Er zit niets anders op dan de opname van de livestream op een later moment terug te kijken. Iets wat ik ook nog moet doen voor de boekpresentatie van L. De lezer van de 19de eeuw door Marita Mathijssen.
Voor ik naar bed ging heb ik wel het laatste gedeelte van The Goldfinch op Netflix afgekeken. Ik was er niet kapot van. De verhaallijn van het hoe het (vijfmaal?) gestolen schilderij uiteindelijk weer in het museum terechtkomt wordt naar het einde toe in hoog tempo afgeraffeld en blijft even onwaarschijnlijk. Verder doet de film geen enkel recht aan het boek. Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat het boek zelf af en toe langdradig was kon ik als lezer wel veel beter invoelen wat de verwoeste impact was van het verlies van zijn moeder op Theo en hoe dat vervolgens zijn verdere leven blijvend zou weten te beïnvloeden. In de film kwam dit nauwelijks uit de verf. Alle in het boek ruim uitgesponnen gebeurtenissen werden in de film teruggebracht tot summiere vermeldingen of kwamen in het geheel niet terug. Een mislukte poging.
Omdat ik met de laatste tweehonderd pagina’s bezig ben van Anna Karenina wil ik die film binnenkort ook op Netflix gaan kijken. Maar deze avond ontdekte ik dat de film niet meer beschikbaar is op Netflix.