Maandag, 3 januari 2022

Van­daag ouder­wets weer aan het werk na een lan­ge week vakan­tie (inclu­sief enke­le dagen lam­len­dig van de boos­ter­prik). Aan het werk, niet op het werk. Het was al met al een rus­ti­ge opstart­dag. Wei­nig calls, wei­nig mails, wei­nig collega’s onli­ne. Ieder­een neemt het er nog even van, zo leek het. Pri­ma, kon ik lek­ker ver­der met het op m’n gemak afhan­de­len van mails die wat meer uit­zoek­werk ver­gen. De dag vloog voorbij.

Net voor­dat het don­ker werd ging ik Inge (die deze week nog vrij heeft) bui­ten hel­pen met het ver­hui­zen van een hoop oude dak­pan­nen en ste­nen die we mis­schien ooit nodig zul­len heb­ben maar nu enorm in de weg lig­gen. Bij het til­len van de zwa­re stoep­band­jes schoot het plots in mijn rug. Ik kon wel ver­der door heel voor­zich­tig te zijn, maar echt soe­pel­tjes (en pijn­vrij) ging het niet meer. Een hete dou­che bracht iet­wat ver­lich­ting. Koken luk­te daar­na aar­dig, alleen kon ik na het eten niet meer van mijn stoel opstaan.

Dus liep ik op advies van Inge de rest van de avond met zo’n hit­te­pleis­ter op mijn onder­rug en een para­ce­ta­mol in mijn maag. Benieuwd of ik mor­gen­vroeg een beet­je fat­soen­lijk uit mijn bed kan komen. Ik kon in ieder geval rede­lijk goed aan mijn werk­ta­fel zit­ten om het werk aan de lite­ra­tuur­lijst ver­der op te pakken.


Gene­sis 7

Het bou­wen van de ark

God gaf Noach en zijn fami­lie zeven dagen de tijd een ark te bou­wen en die­ren te ver­za­me­len voor­dat alle slui­zen open­gin­gen en het veer­tig dagen en veer­tig nach­ten lang zou gaan rege­nen. Dit was in het zes­hon­der­ste levens­jaar van Noach. Ze waren op tijd klaar en een­maal bin­nen met alle leven­de have sloot God de deur ach­ter hen. In de dagen die volg­den steeg het water tot boven de hoog­ste berg­top­pen. Alles en ieder­een werd van de aar­de weg­ge­vaagd. Hon­derd­vijf­tig dagen lang was de aar­de hele­maal met water bedekt.

Het begin van de zond­vloed (1612), Cris­pijn van de Pas­se de Oude (ca.1564–1637)

Omdat ik tij­dens de stu­die Alge­me­ne cul­tuur­we­ten­schap­pen regel­ma­tig merk dat eni­ge bij­bel­ken­nis wel han­dig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boe­ken’ begonnen.