Zondag, 16 januari 2022

Opdracht lite­ra­tuur­lijst Inlei­ding Cul­tuur­ge­schie­de­nis 1

Om wat beter over­zicht te hou­den tij­dens mijn werk aan de lite­ra­tuur­lijst had ik een twee­de scherm aan mijn lap­top gekop­peld. Dat ging goed. Tot van­och­tend. Plots liep alles vast toen ik met mijn cur­sor van het ene naar het ande­re scherm wil­de gaan. Wat ik ook deed, niets hielp. Net toen ik met een ‘har­de reset’ de lap­top wil­de uit­zet­ten werd alles zwart. De ven­ti­la­tor ging als een razen­de tekeer en er kwam zelfs een wolk­je rook uit de zij­kant van de lap­top. Die zal wel naar de filis­tij­nen zijn was mijn eer­ste gedach­te. Maar uit zich­zelf start­te de lap­top weer op om even later weer net te doen als­of er niets was voor­ge­val­len. Beko­men van de eer­ste schrik open­de ik het word-docu­ment waar ik de afge­lo­pen dagen mijn vor­de­rin­gen in heb bij­ge­hou­den. Er was niets ver­lo­ren gegaan. En daar­om kon ik rond het mid­dag­uur mijn lite­ra­tuur­lijst elec­tro­nisch inle­ve­ren. Ik deel ‘m hier­on­der omdat de dead­line inmid­dels ver­stre­ken is en er iede­re keer ande­re onder­wer­pen wor­den uit­ge­deeld. Zoals gezegd was het onder­werp voor nu de poli­tie­ke cul­tuur in Frank­rijk, ca. 1790–1800. De terug­kop­pe­ling volgt in de komen­de dagen (of weken, afhan­ke­lijk van het aan­tal inzendingen).

  1. Baker, Kei­th Michael en Colin Lucas ed., The French Revo­lu­ti­on and the cre­a­ti­on of moder­ne poli­ti­cal cul­tu­re. Vol 2, The poli­ti­cal cul­tu­re of the French Revo­lu­ti­on (Oxford 1988).
  2. Blan­chard, Marc Eli, La Révo­lu­ti­on et les mots. Saint-Just & Cie (Parijs 1980).
  3. Bond, Eli­za­beth Andrews, The wri­ting public. Par­ti­ci­pa­to­ry know­led­ge pro­duc­ti­on in enligh­ten­ment and revo­lu­ti­o­na­ry Fran­ce (New York 2021).
  4. Chi­sick, Har­vey, ‘The pamphlet lite­ra­tu­re of the French revo­lu­ti­on. An over­view’, His­to­ry of Euro­pean Ide­as 17 (1993) afl. 2–3, 149–166.
  5. Darn­ton, Robert en Daniel Roche ed., Revo­lu­ti­on in print. The press in Fran­ce, 1775–1800 (New York 1989).
  6. Darn­ton, Robert, Poe­try and the poli­ce. Com­mu­ni­ca­ti­on net­works in eigh­teenth-cen­tu­ry Paris (Lon­den 2010).
  7. Déplan­che, Nico­las, ‘From young peo­p­le to young citi­zens. The emer­gen­ce of a revo­lu­ti­o­na­ry youth in Fran­ce, 1788–1790’, Jour­nal of Soci­al His­to­ry 45 (2011) afl. 1, 225–237.
  8. Fried­land, Paul, Poli­ti­cal actors. Repre­sen­ta­ti­ve bodies and the­a­tri­ca­li­ty in the age of the French Revo­lu­ti­on (New York 2002).
  9. Gough, H., The news­pa­per press in the French Revo­lu­ti­on (Lon­den 1988).
  10. Guil­lon, Clau­de, Notre pati­en­ce est à bout. 1792–1793, les écrits des Enragé(e)s (Parijs 2009).
  11. Hale, Mat­thew Rain­bow, ‘On their tip­toes. Poli­ti­cal time and news­pa­pers during the advent of the radi­ca­li­zed French Revo­lu­ti­on, cir­ca 1792–1793’, Jour­nal of the Ear­ly Repu­blic 29 (2009) afl. 2, 191–218.
  12. Han­son, Paul R., ‘Monar­chist clubs and the pamphlet deba­te over poli­ti­cal legi­ti­ma­cy in the ear­ly years of the French Revo­lu­ti­on’, French His­to­ri­cal Stu­dies 21 (1998) afl. 2, 299–324.
  13. Har­der, Met­te, ‘Odious and vile names. Poli­ti­cal charac­ter assas­si­na­ti­on and pur­ging in the French Revo­lu­ti­on’ in: Mar­tijn Icks en Eric Shi­raev ed., Charac­ter Assas­si­na­ti­on throug­hout the Ages (New York 2014) 173–190.
  14. Her­ding, Klaus en Rolf Rei­chardt, Die Bild­pu­bli­zis­tik der Fran­zö­si­schen Revo­lu­ti­on (Frank­furt am Main 1989).
  15. Hes­se, Car­la Ali­son, Publis­hing and cul­tu­ral poli­tics in revo­lu­ti­o­na­ry Paris, 1789–1810 (Ber­ke­ley 1991).
  16. Hod­son, Chris­top­her, ‘“In prai­se of the third esta­te”. Reli­gious and soci­al ima­gery in the ear­ly French Revo­lu­ti­on’, Eigh­teenth-Cen­tu­ry Stu­dies 34 (2001) afl. 3, 337–362.
  17. Ken­ne­dy, Michael L., The Jaco­bin clubs in the French Revo­lu­ti­on, 1793–1795 (New York 2000).
  18. Mane­vy, Alain, Les jour­na­lis­tes de la liber­té. Et la nais­san­ce de l’o­pi­ni­on, 1789–1793 (Parijs 1989).
  19. Mar­ge­ri­son, Ken­neth, Poli­ti­cal pamphlets & public opi­ni­on. The cam­paign for a union of orders in the ear­ly French Revo­lu­ti­on (West Lafay­et­te 1997).
  20. Nicol­le, Syl­vain, ‘Décla­mer, chan­ter, détrui­re. Les ambi­gu­ï­tés de la rhé­to­ri­que anti­ter­ro­ris­te dans les théâtres de Paris après Ther­mi­dor’ in: Sop­hie-Anne Leter­ri­er en Oli­vier Tort ed., Rhé­to­ri­que et poli­ti­sa­ti­on. De la fin des Lumi­è­res au prin­temps des peu­ples (Arras 2021) 49–66.
  21. Olsen, Mark V., ‘The lan­gu­a­ge of enligh­te­n­ed poli­tics. The Soci­é­té de 1789 in the French revo­lu­ti­on’, Com­pu­ters and the Huma­ni­ties 23 (1989) afl. 4–5, 357–364.
  22. Rei­chardt, Rolf en Rüdi­ger Sch­midt en Hans-Ulrich Tha­mer, ‘Sym­bo­li­sche Praxis und die Kul­tur­ge­schich­te des Poli­ti­schen. Frank­reich im Zeital­ter der Revo­lu­ti­o­nen’ in: Rolf Rei­chardt en Rüdi­ger Sch­midt en Hans-Ulrich Tha­mer ed., Sym­bo­li­sche Poli­tik und poli­ti­sche Zei­chen­sys­te­me im Zeital­ter der fran­zö­si­schen Revo­lu­ti­o­nen (1789–1848) (Mün­ster 2005) 7–16.
  23. San­de, Antoon van de en Leo Wes­sels, ‘De Engel­se, Ame­ri­kaan­se, Fran­se en Neder­land­se revo­lu­tie in ver­ge­lij­kend per­spec­tief’ in: Wil­lem Frij­hof en Leo Wes­sels ed., Veel­vor­mi­ge dyna­miek. Euro­pa in het ancien régime 1450–1800 (Amster­dam en Heer­len 2006) 299–339.
  24. Tier­sot, Julien, Fêtes et chants de la Révo­lu­ti­on fran­çai­se (Parijs 2015).
  25. Zizek, Joseph, ‘“New His­to­ry”. The radi­cal pasts of the French Revo­lu­ti­on, 1789–1794’ in: David A. Bell en Yair Mintz­ker, Rethin­king the age of revo­lu­ti­ons. Fran­ce and the birth of the modern world (Oxford 2018) 154–192.

Wat ik moei­lijk vond bij deze opdracht is in te schat­ten wel­ke publi­ca­ties daad­wer­ke­lijk rele­vant genoeg zijn. Ook kun je nood­ge­dwon­gen niet alle publi­ca­ties opne­men omdat je ‘slechts’ maxi­maal vijf­en­twin­tig titels op de lijst mag zet­ten, die ook nog eens ver­deeld moe­ten zijn over de ver­schil­len­de mate­ri­aal­soor­ten (boek, arti­kel in tijd­schrift, arti­kel in boek). Ik ben daar­om benieuwd of in de terug­kop­pe­ling daar meer over ver­meld wordt.

Deze lite­ra­tuur­lijst is één van de twee eind­op­drach­ten die gel­den voor Inlei­ding cul­tuur­ge­schie­de­nis 1. De ande­re is een mul­ti­ple choi­che ten­ta­men op 1 febru­a­ri. Mor­gen ga ik daar mee aan de slag. Van­daag heb ik mezelf na de gele­ver­de inspan­nin­gen met betrek­king tot de lite­ra­tuur­lijst de rest van de dag vrij­af gege­ven. Vrij­af van het stu­de­ren wel­te­ver­staan. Er waren genoeg ande­re klus­jes op te pak­ken die waren blij­ven lig­gen. ’s Avonds ben ik ein­de­lijk weer eens met een goed boek in een luie stoel geval­len. Weekend!

Gene­sis 19

Lot en de Sodomieten

De twee enge­len die door waren gelo­pen ter­wijl Abra­ham met God aan het onder­han­de­len was, kwa­men bij het val­len van de avond aan in Sodom. Daar lie­pen ze bij toe­val Lot tegen het lijf die hen ver­zocht bij hem thuis te over­nach­ten. Iets wat ze in eer­ste instan­tie afsloe­gen omdat ze op het plein de nacht wil­den door­bren­gen. Maar Lot wist hen te over­tui­gen dat ze beter met hem mee kon­den gaan.

Laat op de avond onstond er rumoer bui­ten het huis van Lot. Zowat de hele stad was uit­ge­lo­pen om te zien wie Lot in zijn huis had uit­ge­no­digd. Het bleek dat de menig­te zich graag met deze gas­ten wil­den bezighouden. 

‘Waar zijn die man­nen die bij je over­nach­ten?’ rie­pen ze Lot toe. ‘Breng ze naar bui­ten, we wil­len ze nemen!’

Lot en de Sodo­mie­ten (12e/13e eeuw), mosa­ïek in Dom van Mon­re­a­le te Sicilië

Lot haast­te zich naar bui­ten om de menig­te ervan te over­tui­gen dat zoiets onbe­ta­me­lijks geen door­gang kon vin­den. In plaats daar­van bood hij gene­reus zijn twee doch­ters als alter­na­tief aan. 

‘Luis­ter, ik heb twee doch­ters die nog nooit met een man gesla­pen heb­ben. Die zal ik bij jul­lie bren­gen, doe met hen wat jul­lie wil­len. Maar laat die man­nen met rust, ik heb hun niet voor niers een vei­lig onder­ko­men geboden.’

Ik weet nog van de vori­ge keer dat ik een poging onder­nam om de bij­bel te lezen dat ik bij deze pas­sa­ge (en ook die waar Abra­ham zijn vrouw aan de farao geeft) best wel geschokt was om dit te lezen. Een vader die in het kader van gast­vrij­heid en vei­lig­heid ervoor kiest om zijn bloed­ei­gen doch­ters aan een menig­te sek­su­eel ver­dor­ven man­nen te schen­ken, gevolgd door ‘doe met hen wat jul­lie wil­len’. Dat gaat wel heel erg ver, dunkt mij.

De Sodo­mie­ten laten zich ech­ter niet over­ha­len en drei­gen de deur te for­ce­ren. Het zijn de enge­len die han­de­lend optre­den door de bela­gers met blind­heid te slaan. Waar­schijn­lijk heb­ben ze niet gehoord wat Lot met zijn doch­ters van plan was, want ze vra­gen hem of hij nog meer fami­lie heeft. Daar­op gaat Lot op zoek naar zijn vrouw, doch­ters en toe­kom­sti­ge schoon­zoons om ze te waar­schu­wen dat ze snel moe­ten ver­trek­ken. De schoon­zoons gelo­ven hem ech­ter niet dat Sodom ver­woest zal gaan worden.

Omdat ik tij­dens de stu­die Alge­me­ne cul­tuur­we­ten­schap­pen regel­ma­tig merk dat eni­ge bij­bel­ken­nis wel han­dig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boe­ken’ begonnen.

Geef een antwoord