De vloerverwarming is kaduuk. Gisteravond vond ik het al frisjes in huis zonder daar echter veel aandacht aan te besteden want ik verkeerde in hogere sferen vanwege het nieuws van onze pasgeboren kleindochter. Vanochtend kon ik er niet meer omheen, het was echt koud in huis en aan mijn blote voeten. Normaal gesproken is het euvel verholpen door wat water bij te vullen zodat de druk in de leidingen omhoog gaat naar 2 bar. Of zoiets. En waarom? Geen idee. Het is wat ons verteld is in het geval de temperatuur daalt. Het hielp alleen nu niet. Op het display bleef er een irritante 0.0 knipperen waar anders het getal langzaam omhoog hoorde te gaan.
Dan maar de monteur geïnformeerd die de vloerverwarming had geïnstalleerd. Vermoedelijk een defecte druksensor was zijn eerste reactie. Maandag kon hij langskomen. Tot die tijd moesten we het zien te redden met de houtkachel. Geen straf, wel onhandig want die verwarmt niet alle kamers. Dus heb ik mijn studieboeken bij elkaar gepakt en ben in de woonkamer gaan zitten. In de namiddag wat weekendklusjes gedaan en ’s avonds mochten we op kraamvisite. Wat een snoepje is ze. En zo waren we de rest van de avond weer in de wolken en deerde ons de kou niet toen we thuiskwamen en de houtkachel vanzelfsprekend uit was.
Genesis 22
De proef van Abraham
Op z’n oude dag had Abraham zoals we eerder hebben kunnen lezen een zoon bij Sara gekregen, Isaak genaamd. En daarvoor een zoon bij Hagar, de slavin van zijn vrouw Sara. De naam van deze zoon was Ismaël. Zoals we ondertussen ook weten had Abraham op aandringen van zijn vrouw en met goedkeuring van God vanwege een minzaam lachje Hagar en Ismaël verstoten en de woestijn in gestuurd waar zij door hulp van God wisten te overleven. Nu vraagt diezelfde God alsof het de gewoonste zaak van de wereld is aan Abraham om zijn enige rechtmatige zoon te offeren zonder daarvan iemand op de hoogte te stellen. Abraham aarzelt geen moment en gaat op weg naar de plek die God ervoor uitgekozen heeft, een berg in het gebied waar Moira ligt. Bij de berg aangekomen verzoekt Abraham zijn knechten om te blijven wachten en gaat hij verder met Isaak. Die heeft het idee dat er iets niet klopt maar kan niet voorkomen dat zijn vader hem vastbindt en een mes tevoorschijn haalt om hem te slachten.
Juist op dat moment wordt hij vanuit de hemel geroepen door een engel van de HEER:
Abraham, Abraham!’ ‘Ik luister,’ antwoordde hij. ‘Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Want nu weet ik dat je ontzag voor God hebt: je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden.’
Het was een proef. Een test om te zien hoe sterk zijn geloof in God was. Zou hij het hebben gedaan? Was dat niet veel meer een bewijs dat hij onvoorwaardelijk trouw was aan God? Ik bedoel, er is een mogelijkheid dat hij op het laatste moment de handeling niet had durven of kunnen uitvoeren. Hoe wist God dat Abraham echt zo fanatiek in hem geloofde dat hij voortijdig ingreep? Had hij een vooruitziende blik? Maar waarom dan Abraham met deze opdracht opgezadeld? Er waren geen getuigen. Dus het had niet echt een voorbeeldfunctie voor andere gelovigen. Behalve Isaak natuurlijk. Maar of dit nu echt geholpen heeft om de band tussen vader en zoon sterker te maken? Het lijkt me eerder een ideale manier om een kind met een trauma op te zadelen of op z’n minst met een vertrouwenscrisis huiswaarts te sturen. En al hij het wel had gedaan, wat zou de reactie van Sara zijn? Zou zij nog zo graag meedoen in het grote verhaal van dat haar nakomelingen zo belangrijk zouden worden? Ik denk het niet. Het begin van de stamboom bij Abraham en Sara zou dan meteen het einde zijn met de dood van Isaak.
Na de goddelijke ingreep ziet Abraham een ram die met z’n horens verstrikt was geraakt in een struik. De ram wordt bevrijd en daarna geofferd.
Ook Nachor, de broer van Abraham heeft zonen. Acht stuks in totaal bij zijn vrouw Milka, waaronder Betuel die later Rebekka zou verwekken. En voor de volledigheid krijgen we nog te lezen dat Nachor ook van zijn bijvrouw Reüma kinderen kreeg.
Omdat ik tijdens de studie Algemene cultuurwetenschappen regelmatig merk dat enige bijbelkennis wel handig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boeken’ begonnen.