Als je het eenmaal ziet, zie je het overal. Eergisteren schreef ik over een voorbeeld dat ik door het regelmatig lezen in de bijbel nu vaker verwijzingen herken. Vandaag las ik opnieuw een verwijzing die ik normaal gesproken niet meteen als zodanig zou hebben herkend.
[…] she has often wondered why human females so frequently die in childbirth, but now she has discovered it’s because their hips are so small and the babies’ heads so disproportionately large, and why god would not make the human beast so unfit for birthing is a mystery. Or perhaps not, she sighs, I will multiply thy sorrows, and thy conceptions: in sorrow shalt thou bring forth children.
Matrix — Lauren Groff, p.169
Het gaat hier natuurlijk om dat laatste stukje ‘I will multiply …’. Dit is de vloek uitgesproken door God omdat Eva de verleiding in het paradijs niet kon weerstaan om een vrucht te eten van de boom der kennis. Tja, ik vind het nog steeds een gevalletje van de kat op het spek binden. Maar de gevolgen zijn er niet minder door. God roept herhaaldelijk de mannen die hij uitverkoren heeft op om te zorgen voor een groot nageslacht, maar heeft er wel (indirect?) voor gezorgd dat dit de meest pijnlijke ervaring voor een vrouw zal zijn:
Tegen de vrouw zei hij:
Genesis 3, 4–16
‘Je zwangerschap maak ik tot een zware last,
zwoegen zul je als je baart.
Je zult je man begeren,
en hij zal over je heersen.
Hallelujah.
Om mijn bijbelkennis wat bij te spijkeren lees ik regelmatig een stukje in dit ‘boek der boeken’.
Na zijn gevecht met ‘de ander’ wat hem een blijvende blessure aan zijn heup oplevert, maakt Jakob zich op voor de ontmoeting met zijn broer Esau. Niet meer bevreesd loopt hij nu vooraan zijn gevolg en bij het zien van zijn broer buigt hij zevenmaal diep voor hem. Esau, die verre van wraakzuchtig is omhelst Jakob en beiden laten hun tranen de vrije loop. Het is een emotioneel treffen. Wanneer ze beiden weer wat bij zinnen zijn, vraagt Esau wat de bedoeling is van de kudde dieren die hij onderweg tegengekomen is. Bij het vernemen dat dit een geschenk voor hem is wil hij daar niets van weten, alleen na lang aandringen door Jakob stemt hij ermee in. Esau wil Jakob verder vergezellen op hun reis huiswaarts, maar Jakob geeft aan dat dit niet nodig is. De aanwezige kinderen in zijn gevolg en het overige vee beletten hem snel te reizen. Ook het aanbod van Esau om dan wat mannen bij hem achter te laten wordt door Jakob afgeslgen.
Hierna vertrekt Esau terug naar Seir maar Jakob reist vervolgens naar Sukkot waar hij een huis bouwt. Wat voor mij weer een vreemde wending in het verhaal is, net als het laatste gedeelte van dit hoofdstuk. Want hierin wordt aangegeven dat Jakob op zijn tocht vanuit Paddan-Aram ook in Sichem was. Het is voor mij niet duidelijk of dit al eerder is voorgevallen. Hoe dan ook, Sichem blijkt een stad in Kanaän te zijn waar Jakob en zijn gevolg ten oosten ervan hun tenten opsloegen. Op dit stuk land, wat Jakob gekocht heeft, wordt een altaar gebouwd.