Onze jongste kleinzoon viert zijn verjaardag en heeft iedereen uitgenodigd om te komen bowlen. Wij zijn van de partij. Het bowlen verloopt bij mij altijd (de weinige keren dat ik het doe) als volgt: in het begin moet ik zoeken naar de juiste bal en de juiste techniek. Als ik dat eenmaal weer doorheb dan lukt het me om regelmatig alles om te gooien. Maar op het moment dat ik in de flow zit begint de vermoeidheid toe te slaan en gaan mijn scores weer naar beneden. Frustratie dat het niet meer lukt krijgt dan de overhand.
Vandaag ging het echter anders. Ook nu was het in het begin zoeken naar het juiste gevoel en de beste techniek. Daar bleef ik alleen veel langer in hangen dan normaal. Ik kon vooral de geschikte bal niet vinden. Ze waren ofwel te licht of te zwaar. Slecht af en toe lukte het me om alle kegels of pinnen om te gooien. Pas helemaal op het einde begon het te lopen maar toen was de tijd voorbij. Het voordeel was dat ik niet afsloot met een gefrustreerd gevoel. Eerder dat ik binnenkort weer eens moest gaan omdat ik de smaak te pakken had. Wat er waarschijnlijk niet van gaat komen.