Ruim vierentwintig uur

Ruim vier­en­twin­tig uur nadat ik opge­staan was stap­te ik in mijn eigen ver­trouw­de autootje op Lang Par­ke­ren bij Schip­hol. Zon­der gesla­pen te heb­ben. Het was nu zaak om wak­ker te blij­ven en de rit naar huis zon­der kleer­scheu­ren te vol­bren­gen. Dan kon ik ein­de­lijk naar bed. Op de radio was het aftel­len gaan­de voor de start van de F1 in Zand­voort. Ik zet­te het volu­me enke­le stand­jes hoger en reed op mijn gemak weg van het vliegveld.

Een­maal thuis bleek ik weer over de slaap heen te zijn geraakt. Met een kop kof­fie en wat lek­kers ver­tel­de ik I over de weder­waar­dig­he­den in de VS. Daar­na begon ik met het koken van de avond­maal­tijd. Daar had ik zin in. Met het bord op schoot de tv aan­ge­zet en wat van de ene naar het ande­re kanaal gescha­keld. Lang­zaam­aan voel­de ik hoe de ver­moeid­heid begon in te dalen. Na het toe­tje was het dan ein­de­lijk zover. Wat me meer dan der­tig uur was gelukt kon ik nu niet meer vol­hou­den. Mijn ogen vie­len dicht en ik in slaap.

Toen op 4 september

2020

2015

2012

2011

Geef een antwoord