De regen gister had het voor me verborgen gehouden. De koelvloeistof die ik deze ochtend op weg naar het werk niet meer had, was waarschijnlijk gisteravond al weggespoeld voordat ik doorhad dat er een lek was. Niet lang nadat ik vanochtend in de auto was gestapt begon er een alarm luidruchtig mij te waarschuwen dat de motortemperatuur onrustbarend hoog was. Bijvullen met nieuwe koelvloeistof nadat de temperatuur weer normaal was mocht niet baten. Binnen de kortste keren zat ik weer in het rood.
Aangezien ik geen ANWB ophaalservice heb moest ik wachten tot de tuinman mij kon komen wegslepen. Hij was net bij ons huis gearriveerd met een klein groepje hulpkrachten om met grof geweld de zijkant stenenvrij te maken (de klus waar ik eerder het voorwerk voor had gedaan) en kwam met zijn bus mijn kant op. Niet veel later stond mijn auto bij de garage en ik weer thuis.
De eerste berichten klonken niet goed. Als ik pech had dan was de motor misschien wel dusdanig beschadigd dat reparatie duur zou zijn en eventuele vervanging ook aardig in de papieren kon lopen. Vorig jaar hadden we al besloten dat wanneer mijn auto een te grote/dure reparatie zou moeten ondergaan het tijd zou worden op zoek te gaan naar een andere.
Dus heb ik de middag vrijgenomen en ben een aantal autoverkopers langsgegaan nadat ik eerst op hun websites al wat rondgekeken had. De longlist kromp gedurende de dag naar een zeer korte shortlist. Ik ben er bijna uit maar morgen ga ik eerst nog enkele proefritjes maken voordat ik de knoop doorhak. Volgende week donderdag wil ik de auto al hebben omdat ik vrijdag naar Dortmund moet voor een vlucht naar Cluj.
De tuinman en zijn knechten hadden ondertussen mooi werk geleverd. Alle stenen en de meeste rotzooi is verplaatst richting een grote container die morgen opgehaald wordt. Dan kan ik daarna verder met de laatste restjes voor in de kleinere container die dinsdag opgehaald wordt. Het begint ergens op te lijken.
Toen op 8 september