20221010 - Peter Pellenaars

Deze week zit ik weer in Cluj voor het werk. Ditmaal reis ik zonder collega’s. Om 8 uur was ik op het vliegveld in Dortmund. Helaas vertrokken we later dan gepland omdat het vliegtuig uit Cluj waarmee we terug zouden vliegen vertraging had wegens mist in de vroege ochtend.

Ook in Cluj duurde het allemaal langer dan normaal. Toen ik eindelijk buiten stond liet ik de taxichauffeur weten dat hij me naar het hotel kon brengen. Het had niet zo heel veel zin meer om naar kantoor te gaan.

In het hotel bleek dat mijn kamer nog niet gereed was. Omdat ik daarvoor weer te vroeg was. Ik ging in de lobby zitten met een kop koffie en een welkomkoekje. Niet veel later kon in naar mijn kamer en was niet verrast dat het dezelfde kamer is die ik meestal heb in dit hotel.

Nadat ik mijn koffer had uitgepakt deed ik mijn laptop open en werkte een tijdlang aan mijn mail. Toen was het tijd voor een rondje rennen in het park. Daar was het vanwege het mooie weer best wel druk met wandelaars en hardlopers.

Omdat je in het park in principe rondjes loopt kom je vaak dezelfde hardlopers meerdere keren tegen indien ze in de tegenovergestelde richting loopen. Ik begon er dus maar niet aan om iedereen die ik tegenkwam te groeten, wat ik normaal gesproken wel doe als ik thuis ga hardlopen. Verder heb ik mijn bril niet op waardoor ik niemand herken, mocht ik al iemand tegenkomen in Cluj die ik zou kennen.

Vandaag gebeurde dat echter. Ik passeerde een stel tegemoetkomende renners. Liep aan hen voorbij en hoorde niet lang daarna mijn naam meerdere keren geroepen worden. Verbaasd draaide ik me om. Het was iemand van mijn eigen team! Dat had ik nog nooit eerder meegemaakt. En zij ook niet. Helemaal enthousiast ging ze me voorstellen aan haar hardloopmaatjes waaronder haar echtgenoot.

Samen liepen we nog enkele rondjes in het park voordat ze afsloeg richting het Cluj stadion waar haar dochters ook sportief bezig waren. We spraken af om woensdag als het uitkwam weer te gaan rennen in het park.