Maandag, 26 december 2022

Twee­de kerst­dag. Opruim­dag. Veel tijd van­daag ging ‘ver­lo­ren’ aan het door­ne­men van oude tijd­schrif­ten. Ze nemen veel ruim­te in en het mees­te heb ik al gele­zen. Waar­om bewaar ik ze nog? Wat ik doe is alle inte­res­san­te arti­ke­len eruit scheu­ren en de rest weg­gooi­en. Dat gaat niet echt snel, want regel­ma­tig blijf ik han­gen bij een arti­kel waar­van ik niet met­een weet of ik het wil bewa­ren. Dus lees ik het door om dan pas de beslis­sing te maken. Met muziek op de ach­ter­grond en veel kof­fie en regel­ma­tig wat lek­kers erbij is het wel te doen, maar zoals gezegd is het geen klus die snel geklaard is. 

In de namid­dag een stuk gaan hard­lo­pen en daar­na gekookt. Na het eten ver­der in De avon­den van Gerard Reve (ook daar is het nu Twee­de Kerst­dag) en de film De Oost geke­ken. Ik was ver­ge­ten dat ik die film had opge­no­men maar werd daar weer aan her­in­nerd toen ik afge­lo­pen week­end in De Groe­ne twee arti­ke­len tegen­kwam over het dader­schap van gewo­ne sol­da­ten tij­dens de oor­logs­han­de­lin­gen in Indonesië.

In De avon­den las ik de vol­gen­de para­graaf en vroeg me af of ze het hier over een zoge­naam­de Mama appel­sap hadden:

Bij Lidia en Her­man in de kamer speel­de een gram­mo­foon. ‘Dit is een ver­dui­veld aar­di­ge tan­go,’ zei Vik­tor, ‘je moet goed luis­te­ren. Straks zegt hij: mooi weer van­daag.’ Met zijn vie­ren luis­ter­den ze, tot de muziek even inhield en de zang­stem enke­le snel­le woor­den in het Spaans sprak. ‘Waar­ach­tig, ik hoor het,’ zei Frits lachend.

p.117

Toen op 26 december

2018

2017

2014

2013

2012

2011