Dat het met mijn rug nog niet helemaal goed gaat merkte ik vanochtend opnieuw bij het legen van de aanhangwagen. Deze was inmiddels weer goed gevuld door Inge met tuinafval de afgelopen week en dus mocht ik in de vroege ochtend naar de stortplaats. Ik had de riek meegenomen maar kwam er al snel achter dat het minder ongemak gaf door gewoon mijn handen te gebruiken. Het duurt dan alleen wat langer.
De rest van de dag heb ik rekening gehouden met de klusjes dat ik mijn rug een beetje kon ontzien. De meeste tijd ging zitten in het verwijderen van de opkomende bramen en brandnetels in het gedeelte naast de schuur waarvan we de grote stenen hebben verwijderd en een nieuw laag zand hebben aangebracht. Donderdag en vrijdag had ik het eerst goed geschoffeld en nu ging ik met een mes en schop de restanten van dit stugge onkruid te lijf. Tegen vier uur was ik ermee klaar.
Toen bleef er nog twee uur over om binnen te stofzuigen en de keuken op te ruimen, te douchen en het avondeten te maken. Want rond zes uur zou onze kleindochter gebracht worden om een paar uurtjes bij ons door te brengen zodat haar ouders bij vrienden op kraamvisite konden gaan.
We zaten nog aan de eettafel toen ze arriveerden. Met wat lichte paniek want de kleine had haar eten inmiddels helemaal uitgekotst. In haar nieuwe autostoeltje. Gelukkig viel de schade mee en was alles redelijk snel opgeruimd. Wat haar precies dwars zat was niet duidelijk want het bekertje yoghurt dat ze bij ons kreeg voordat ze moest gaan slapen kwam er ook niet veel later weer uit. En het slapen zelf lukte ook niet zoals gewoonlijk. Langer dan normaal bleef ze huilen en twee keer hebben we haar er uitgehaald voordat ze dan toch in slaap viel.
Mijn plannen om ’s avonds verder te lezen in De Franse Revolutie had ik inmiddels al terzijde gelegd. Een beetje tv kijken en nog wat kletsen tot onze zoon en vriendin later op de avond terug kwamen van hun uitstapje. Net na elf uur ging ik naar bed.