Ik was bijna twintig jaar toen ik het diploma van de middelbare school kreeg uitgereikt (in mijn geval VWO oftewel Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs) en niet veel later werd de bevestiging bezorgd dat ik na de zomervakantie kon beginnen aan de Universiteit in Nijmegen. Rond dezelfde tijd (we hebben het over het jaar 1983) kreeg ik een brief om in het leger te dienen. Ik had om uitstel kunnen vragen, want dat was toegestaan als je een geldige reden kon aantonen. Een inschrijving bij de universiteit telde als zodanig. Maar ik diende geen verzoek in en vertrok eind oktober 1983 richting Amersfoort waar ik voor achttien maanden het leger inging. Nadat mijn dienstperiod erop zat had ik nog steeds naar de universiteit gekund. Iets wat ik toch niet deed. Ik was gewend geraakt om wat geld te verdienen, zocht een baan en kwam terecht bij Philips.
Een paar jaar later raadde iemand me aan om een boekje van A.F.Th. van der Heijden te lezen. Het heette De slag om de Blauwbrug. Ik moet rond de dertig jaar oud zijn geweest, wat ook de leeftijd was van de hoofdpersoon in het boek. Zijn naam was Albert en hij woonde in Amsterdam en was verslaafd aan drugs. Uit het verhaal bleek dat hij in het zuiden van Nederland was geboren (net als ik), naar de universiteit in Nijmegen was gegaan (bijna net als ik) en dat zijn vader voor Philips had gewerkt (net als ik op dat moment). Misschien vond ik het boek vooral goed vanwege al deze toevalligheden (wat voor mij de eerste keer was dat ik ‘echte’ literatuur las waarin veel van de setting zo dichtbij en herkenbaar voor me was), dus toen ik ontdekte dat dit boek de proloog was van een reeks boeken met diezelfde Albert als hoofdpersoon, kon ik niet wachten om verder te lezen. Het bleek dat de eerste boeken al verschenen waren en dat ze zich richtten op zijn tijd in Nijmegen aan de universiteit en zijn jeugd in Brabant.
In de daaropvolgende jaren publiceerde A.F.Th. van der Heijden nog twee of drie boeken als onderdeel van dezelfde serie (genaamd De tandeloze tijd), maar niet altijd was Albert de hoofdpersoon. En het volgde geen chronologische volgorde. Ik las ze in die tijd allemaal. En in veel gevallen meerdere keren omdat het vaak lang wachten was op nieuwe boeken in de serie. Toen Van der Heijden ineens met een andere serie begon, las ik deze ook, maar niet van helemaal van harte. Waarschijnlijk was ik zo gefocust op de ‘oude reeks’ dat ik (nog) niet klaar was voor een nieuwe setting en personages.
Zo verloor ik mijn interesse en las niet altijd een nieuw boek als hij iets publiceerde. Tot ik onlangs twee dingen ontdekte, of eigenlijk drie: (1) er waren in de voorgaande jaren toch een paar nieuwe boeken gepubliceerd als onderdeel van de oorspronkelijke serie waarmee de kennismaking met A.F.Th. voor mij begonnen was; (2) het lijkt erop dat er in de komende jaren nog een paar zullen volgen; (3) De schrijver heeft een plan om de twee series waar hij zijn hele leven al aan werkt samen te voegen tot één overkoepelende serie.
Het was voor mij aanleiding om de nieuwe boeken in de serie meteen aan te schaffen en te gaan lezen, maar niet voordat ik de eerdere delen opnieuw had gelezen. En zo ben ik vorig jaar weer begonnen met de Proloog, daarna was het de beurt aan deel 1 – Vallende ouders, en vandaag heb ik deel 2 – De gevarendriehoek uitgelezen. Binnenkort begin ik in deel 3a – Het hof van barmhartigheid.
Namiddagrun. Afstand 5km. Bewolkt, druilerig, 19 graden en harde wind.
Min of meer van hetzelfde:
Geef een reactie