Categorie: Fictief

We zijn inmid­dels twee jaar ver­der. Suzan woont nog steeds op zich­zelf. Geen part­ner. Nie­mand is bij haar inge­trok­ken. Oh, ze heeft genoeg aan­loop gehad, daar niet van. En menig man heeft zon­der al te veel moei­te tot haar slaap­ka­mer weten door te drin­gen. Maar daar bleef het bij. Als ze al niet ’s nachts […]

Tien jaar later Geluid dringt onom­keer­baar door de stil­te.Hij kijkt op van het scherm. Er gaan jaren voor­bij voor­dat hij arri­veert.Bui­ten staat een boom in het vol­le zon­lichtHij loopt naar het raam. Een vrouw is bezig in de tuin. Ze zwaait naar hem en hij zwaait terug.Bin­nen staat een tafel met vier stoe­len.Hij gaat weer zit­ten. De lap­top is in rust ver­zon­ken. Uit de radio klinkt een […]

Suzan schenkt zich­zelf nog maar eens een kop­je kof­fie in. Dit is haar eer­ste kerst­mis zon­der Lau­rens sinds ze een half jaar gele­den uit elkaar zijn gegaan. Hon­derd­vijf­en­zes­tig dagen om pre­cies te zijn. Op die bewus­te dag zelf had­den ze geen ruzie gehad. Na het avond­eten was Lau­rens gaan ten­nis­sen met col­le­ga’s. De vol­gen­de och­tend werd […]

Mijn gezicht diep in haar haren begra­ven. Het hare drukt in het kus­sen. Ik adem haar geur. Van onschuld. Van len­te. Ik pak haar bij de schou­ders en duw mezelf omhoog. Die­per in haar. Maak lome bewe­gin­gen van­uit de heu­pen. Bewust lang­zaam om de cli­max uit te stel­len. Wat niet lang meer zal luk­ken. Opnieuw beweeg […]

‘Wat een rot­streek!’ ‘Huh? Waar heb je het over?’ ‘Ach, doe toch niet zo onno­zel. Als­of je niet weet waar ik het over heb.’ ‘Echt. Ik zweer het je. Waar heb je het over?’ Over je laat­ste blog­post. Zo mis­se­lijk.’ ‘Wel­ke laat­ste blog­post? Deze?’ ‘Nee joh, doe niet zo bij­de­hand. Die waar­in we ruzie heb­ben.’ ‘Oh ja. Wat is […]

[Het is zater­dag­och­tend. Suzan en Lau­rens zit­ten aan de keu­ken­ta­fel.] Waar­om begon je gis­te­ren toch weer over poli­tiek?…Nou?[Iemand staat op.]Wil je nog wat kof­fie?Ja begin maar over iets anders. Negeer me maar.Kof­fie?Nee ik hoef geen kof­fie.[Iemand gaat weer zit­ten.]Nou?Wat nou?Nou als in ga ik nog ant­woord krij­gen.…[Iemand staat op en schenkt zich kof­fie in.]Ik dacht […]

Suzan keek uit het raam. Bui­ten ston­den alle­maal auto’s naast elkaar. Er was slechts één plek­je vrij. Maar omdat links en rechts van het vak nog­al slor­dig was gepar­keerd zou het niet mee­val­len om daar nog een auto tus­sen te krij­gen. Mis­schien een heel klein­tje. Zo een­tje die je steeds vaker zag. Met een 45 km […]

Gis­te­ren schreef ik het vol­gen­de terug naar Anna in de reac­tie­ruim­te onder Sor­ry: Nou, eer­lijk gezegd heb ik ook nog niet zo heel veel ver­trou­wen in de men­sen­ken­nis van de ver­tel­ler (ik-per­­soon). In dit vier­de deel uit de reeks We zijn alle­maal alleen, geeft de ver­tel­ler toe dat hij zich ver­gist heeft bij de introductie […]