20200808 — Microblogging

[RT] @hansschnitzler: “Zelfs het meest ele­men­tai­re besef van de samen­hang tus­sen posi­tie­ve en nega­tie­ve vrij­heid ont­gaat je, en dat maakt je een kari­ka­tuur van een vrij­heids­ac­ti­vist.” Open brief van Leon Ver­don­schot aan een waan­zin­ni­ge => ‘De bedrei­gers van onze demo­cra­tie komen ver­momd als de ver­de­di­gers ervan’ — revu

—

[3:37 PM] “[…] the spi­rit was writ­ten for me, but the glim­mers them­sel­ves wan­ted the effort of a struc­tu­re, a sha­pe to live and bre­a­the in.” => ‘I deci­ded the book should tas­te like a lime’: DBC Pier­re on wri­ting Ver­non God Litt­le — the guar­di­an

—

[4:22 PM] Rode hei­de­li­bel in de ach­ter­tuin

—

[RT] @paul_vd_werf: Nieu­we blog­post: hoe vorm je nieu­we gewoon­tes vol­gens Char­les Duhigg (The Power of Habit)

~ ~ ~

Geluk­kig heb­ben we de tweets nog…

De (re)tweets die ik plaats op Twit­ter zet ik, aan­ge­vuld met wat con­text, ook hier neer omdat ooit Twit­ter zal ver­dwij­nen maar waar­schijn­lijk nog veel eer­der ik zelf voor de zoveel­ste keer mijn account ver­wij­der. 

~ ~ ~

20200803 — Microblogging

[RT] @Cultuur_OU: Hoe­zo waar­heid? Jeroen Van­hes­te, uni­ver­si­tair docent #filo­so­fie@OU_Nederland, schreef een column => Over de kracht van fic­ties — OU

~ ~ ~

Geluk­kig heb­ben we de tweets nog…

De (re)tweets die ik plaats op Twit­ter zet ik, aan­ge­vuld met wat con­text, ook hier neer omdat ooit Twit­ter zal ver­dwij­nen maar waar­schijn­lijk nog veel eer­der ik zelf voor de zoveel­ste keer mijn account ver­wij­der. 

~ ~ ~

20200802 — Microblogging

[RT] @hansschnitzler: “Having been for years lau­ded for their obsce­ne wealth, razor-sharp intel­lects, deci­si­ve­ness and mas­tery of detail, they [the tech titans] were now live on TV loo­king defen­si­ve, eva­si­ve and shif­ty.” On fading nerd immu­ni­ty => At last, the tech titans’ nerd immu­ni­ty shows signs of fading — the guar­di­an

—

[11:05 AM] “Over­al om ons heen pro­be­ren voor­stan­ders van een auto­ri­tair sys­teem, van tiran­nie met ande­re woor­den, het roer over te nemen.[…] Zij zijn daar­bij in som­mi­ge geval­len angst­wek­kend suc­ces­vol. Hun recept is, gros­so modo, over­al het­zelf­de.” => Herfst­tij van de demo­cra­tie — wel­lal­way­sha­ve­pa­ris­si­te

—

[RT] @Litmuseum: #Lees­tip voor de zon­dag: Wat gebeurt er met ver­ge­ten schrij­vers? Ook hun nala­ten­schap ligt keu­rig opge­bor­gen in het gro­te archief van het Lite­ra­tuur­mu­se­um, maar zon­der con­cre­te aan­lei­ding gaat nie­mand er meer naar op zoek. Tot nu. Ont­dek ze hier => Spoor­zoe­ken in het archief — lite­ra­tuur­mu­se­um

—

[1:41 PM] Groen­ro­ze mot gevon­den tus­sen het hout in de schuur.

~ ~ ~

Geluk­kig heb­ben we de tweets nog…

De (re)tweets die ik plaats op Twit­ter zet ik, aan­ge­vuld met wat con­text, ook hier neer omdat ooit Twit­ter zal ver­dwij­nen maar waar­schijn­lijk nog veel eer­der ik zelf voor de zoveel­ste keer mijn account ver­wij­der. 

~ ~ ~

Techniek en ouderdom

Een terug­ke­rend onder­werp tij­dens het dage­lijks tele­foon­ge­sprek met mijn moe­der is het bedie­nen van de tele­vi­sie. Dat is voor haar een wel­haast onmo­ge­lij­ke opga­ve. Sinds mijn vader over­le­den is heeft ze in huis nie­mand om haar heen die tot hulp kan zijn in het geval ze weer eens per onge­luk op het ver­keer­de knop­je van de twee afstands­be­die­nin­gen heeft gedrukt. Omdat het scherm dan niet meer weer­geeft waar ze naar zat te kij­ken raakt ze in de war en gaat dan pro­be­ren een en ander te her­stel­len door random aller­lei knop­jes in te druk­ken.

Pro­beer het dan maar eens via de tele­foon op te los­sen. Niet te doen.

Brief­jes met instruc­ties en plak­ker­tjes op de afstands­be­die­ning hel­pen ook niet. En de ver­woe­de pogin­gen die we heb­ben gedaan om de UPC afstands­be­die­ning te pro­gram­me­ren dat er ook de tele­vi­sie mee aan­ge­stuurd kan wor­den zijn tot dus­ver jam­mer­lijk mis­lukt. Zeker nu haar jon­ge­re broer die in buurt woont op vakan­tie is gaat haar avond soms voor­bij zon­der dat ze haar tele­vi­sie aan de praat weet te krij­gen. Geluk­kig schie­ten de zorg­me­de­wer­kers die ’s avonds haar medi­cij­nen klaar­leg­gen soms te hulp, maar ook zij weten soms niet wijs te wor­den uit wat mijn moe­der voor elkaar heeft gekre­gen. Sim­pel aan en uit of de stek­ker eruit is dan ook niet meer vol­doen­de.

Het is eigen­lijk heel vreemd dat we in een tijd leven dat tech­nisch gezien er zoveel moge­lijk is ter­wijl we niet in staat zijn om voor oude­ren op ver­ge­vor­de leef­tijd er niet iets sim­pels op de markt is die tege­moet komt aan dit pro­bleem wat zeker niet uniek is voor mijn moe­der. Komen­de week ga ik pro­be­ren een nieu­we setup box en/of afstands­be­die­ning te rege­len waar­mee we hope­lijk wel de tele­vi­sie kun­nen bedie­nen. Dat zou alweer sche­len in de moge­lijk­he­den om een fout knop­je in te druk­ken.

Maar behel­pen blijft het wel. Iemand nog tips?

~ ~ ~