Na het sporten kan ik het niet laten om voordat ik onder de douche stap een greep in de snoeppot te doen. Meestal heb ik al een appel of banaan gegeten en flink water gedronken maar toch blijft de behoefte om iets te snoepen. Het is dwangmatig en doet ook nog eens gedeeltelijk de positieve effecten van het sporten teniet. Ik zou er dus verstandig aan doen ermee te stoppen.

Het boek was nog niet uit. Dat schrijft Paul heel terecht in zijn blogpost Voorbereid aan de goede voornemens beginnen. Mijn excuus om op 1 juli aan te geven dat ik niet meer dagelijks zou bloggen over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta was dat de hoofdstukken vanaf deel IV een stuk langer werden. Ik had meer tijd nodig en dacht eraan om de blogfrequentie over Zen Habits naar 2 tot 3 blogposts per week terug te schroeven.

Twee dagen later volgde er nog een update met video’s over de dagelijkse rek- en strekoefeningen die ik me probeerde eigen te maken, maar daar is het tot nu toe bij gebleven. Een wel heel abrupt einde.

Misschien dat het stiekem iets te maken kon hebben met een van de onderwerpen die aangesneden werden in de rest van het boek: het afleren van slechte gewoontes. Daarvan heb ik er namelijk nogal wat. Bijvoorbeeld te snel iets beloven en er dan geen gevolg aan geven.

Of een boek even opzij leggen omdat mijn aandacht plots door iets anders is getrokken. En dan dat boek compleet vergeten.

Nogmaals, geheel terecht dat Paul hierop terugkomt. Het boek was nog niet uit tenslotte. Mooi ook dat hij nu zelf verder gaat waar ik afgehaakt ben. Slechte gewoontes afleren lijkt me namelijk een goeie gewoonte. Maar vooral een moeilijke. Eens zien of ik het deze keer onder de bezielende leiding van Paul wel voor elkaar krijg. Ik heb in ieder geval keus genoeg om aan te werken.

~ ~ ~

Op Runner’s World kwam ik een artikel tegen met daarin oefeningen voor versterking van het bekkengebied

om de stabiliteit, de kracht en het uithoudingsvermogen te leveren om goed heuvelop te lopen, naar de finish te sprinten en kilometer na kilometer efficiënt te blijven bewegen. Met een sterk bekkengebied volgt de rest vanzelf.

Alleen toen ik ze deze week wilde uitproberen had ik soms moeite om op basis van de tekst te begrijpen hoe ik ze nu eigenlijk moest uitvoeren. Daarom maar eens op YouTube gezocht naar voorbeelden en dat werkte verhelderend.

Dit zijn nu mijn nieuwe oefeningen die ik via de Zen Habits methode van Leo Babauta onderdeel probeer te maken van mijn dagelijkse routine.

Superman

Brug

Metronoom

De plank, beenhef

De plank, zijwaarts

~ ~ ~

De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.

~ ~ ~

Het is 23:30 uur wanneer ik aan deze blogpost begin en mijn hitteplan geeft aan dat bloggen boven de 30 graden afgeraden wordt. Wat te doen? Weliswaar is de temperatuur ietsjes gezakt maar het is nog steeds plakkerig warm.

Normaal gesproken (of afgaande op de serie blogposts van de afgelopen drie weken) is de verwachting dat ik over Zen Habits ga bloggen. Maar ik twijfel. Vandaag ben ik bij deel IV aangekomen en daarvan is de inleiding als volgt:

Mastering Change & The Heart of Any Problem
In this section, we’ll go beyond the habit change we’ve been creating and learn to master habit change, and change in any form. As we do so, we’ll learn to deal with the heart of any problem: attachment and clinging.
[p.103, Zen Habits, Leo Babauta]

Wat opvalt is dat de hoofdstukken nu langer zijn dan in de vorige delen. Een beetje jammer omdat ik tot nu toe elke avond slechts een korte voorbereiding nodig had om het hoofdstuk door te lezen en te verwerken in een nieuwe blogpost. Dat zal me nu niet meer lukken, zoals meteen vandaag al duidelijk wordt.

Ik denk daarom dat ik de frequentie van de blogposts over Zen Habits terug ga schroeven. Misschien naar 2 of 3 keer per week. Zodat ik de informatie wat beter op me kan laten inwerken. Mijn vorderingen rondom de rek- en sterkoefeningen probeer ik wel de komende weken hier bij te houden omdat ik ze minimaal 4 weken moet uitvoeren voordat het een echte nieuwe routine is geworden.

Het dagelijks bloggen is me intussen weer goed bevallen. Eens zien hoe ik de vrijgevallen ruimte kan opvullen met andere blogposts die hopelijk de moeite waard zijn.

Maar voor nu allereerst nog even de oefeningen, douchen en dan zien of ik snel de slaap kan vatten. Morgen gaat om 5:30 uur de wekker weer voor een nieuwe werkdag.

~ ~ ~

De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.

~ ~ ~

Over minder dan twee weken doe ik mee aan de Mud & Water Challenge. Het was in een soort overmoedige opwelling dat ik op de knop ‘Inschrijven’ drukte nadat ik alle benodigde persoonsgegevens had ingevuld. Dat besef kwam de volgende dag toen ik eens ging uitrekenen hoeveel tijd ik tot mijn beschikking had om goed voor te bereiden.

De conclusie: veel te weinig.

Snel verzon ik een plan. Hier vlakbij is een hindernisbaan gelegen aan een recreatieplas.  Ik zocht de vereniging op die er wekelijks enkele trainingen verzorgt. Op hun website zag ik dat ze ook gratis proeflessen aanbieden. En laat er nu net eentje op 4 juli zijn. Precies een week voor de Mud & Water Challenge. Zo kon ik me allereerst qua conditie richten op die proefles, en tijdens die proefles kon ik ervaring opdoen die me behulpzaam zou zijn voor bij de Challenge.

Er was nog hoop.

Totdat ik eind vorige week de weersvooruitzichten onder ogen kreeg. Een hittegolf in aantocht. De temperatuur op zaterdag 4 juli zou zo maar eens op kunnen lopen tot 38 graden. En de intensieve trainingsrondjes die ik op dinsdag en donderdag in het schema had opgenomen zou ik in de avonduren ook bij temperaturen van boven de dertig graden moeten afwerken.

Als ik ergens moeite mee heb is het wel sporten wanneer het te warm is. Wat nu?

We need to be like […] water. Flow, adjust, find a new path as the landscape changes. Plans are just directions, not tracks. […] Notice that things have changed since you made your plans, forget about the original plan, and adjust what you do based on the new landscape.
[p.100, Zen Habits, Leo Babauta]

Ok, duidelijk.

Dit weekend heb ik mijn plan aangepast op basis van de weersverwachting en deze avond heb ik een heerlijk relaxed rondje gelopen afgewisseld met diverse oefeningen om te wennen aan de onderbrekingen die zo kenmerkend zijn voor deze ‘obstacle runs’. Gegeven de gewijzigde omstandigheden het maximale haalbare en bovendien voel ik geen enkele frustratie die er anders gegarandeerd zou zijn geweest wanneer ik hardnekkig aan het oorspronkelijke plan vast was blijven houden.

~ ~ ~

De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.

Vorig jaar deed ik mee aan de crowdfunding actie die Leo Babauta was gestart om zijn nieuwe boek Zen Habits – Mastering the Art of Change te financieren. Eind mei 2015 viel het boek door de brievenbus. Ik dacht het opzij te kunnen leggen om er tijdens de zomervakantie in te beginnen.

Dat liep anders. Inmiddels heb ik het boek een eerste keer helemaal doorgelezen. De komende weken wil ik er regelmatig over bloggen omdat het een echt doe-boek is en ik op deze wijze mijn vorderingen kan delen. Zo maak ik mijn voornemen publiekelijk (volgens de Zen Habits methode erg belangrijk voor succes) maar hoop ik tevens te bereiken dat sommigen van jullie ook mee gaan doen.

Toen we door omstandigheden plotseling op 30 juni mochten bloggen over een boek dat de hoogste leesprioriteit heeft nu een ander geselecteerd boek is weggevallen, leek het me niet meer dan voor de hand liggend om mijn dagelijkse blogpost over Zen Habits hiervoor te gebruiken.

~ ~ ~
Dit is een bijdrage voor de bloggersleesclub Een perfecte dag voor literatuur.

Lees hier welke boeken bij de andere bloggers plots in beeld kwamen omdat de oorspronkelijke selectie voor 30 juni geen doorgang kon vinden. 

~ ~ ~

Nog steeds gerelateerd aan het veelomvattende onderwerp van weerstand, gaat het vandaag over het negeren van problemen. En ik moet toegeven dat dit geen onbekend verschijnsel voor me is. Er zijn verschillende periodes geweest dat ik minder lekker in mijn vel zat en waar ik bepaalde zaken teveel op hun beloop liet.

Toen ik bijvoorbeeld kort na het verbreken van een langdurige relatie met een jeugdliefde plots moederziel alleen op een kamertje zat ben ik meer gaan drinken en roken dan goed voor me was. Er waren genoeg mensen om me heen die me hier op wezen en diep in mijn hart wist ik ook wel dat ik niet verstandig bezig was, maar ik wilde het niet horen.

De ommekeer kwam met carnaval. Ik was niet van plan het te gaan vieren maar had op kantoor aangegeven dat ik misschien wat later op de maandagochtend zou arriveren mocht ik toch op zondagmiddag even naar de optocht gaan kijken. Op dinsdag vond ik mezelf terug met een gigantische kater en geen enkele herinnering aan de voorgaande dagen.

‘s Avonds, nadat de kater en het schuldgevoel verdwenen waren zocht ik mijn carnavalskleren bij elkaar om me opnieuw in het feestgedruis te storten. Op het allerlaatste moment ben ik thuisgebleven en weer in bed gekropen. Ik had mezelf in de badkamerspiegel gezien en was ervan geschrokken.

De volgende dag heb ik besloten dat het zo niet langer kon. Alle alcohol en sigaretten gingen de deur uit (om er later via de achterdeur weer mondjesmaat binnen te komen) en ik ging weer regelmatig sporten. Het is een hele tijd goed gegaan.

Leo Babauta schrijft dat om een probleem te lijf te gaan je allereerst de confrontatie aan moet gaan met je angst. Waar ben je bang voor? Wat is het waar je van wegkijkt?

The little child inside us, this Childish Mind, doesn’t want to face the fear. It’s too overwhelming. So it hides, and runs, and avoids. But we do not need to be ruled by this little child.
[p.96, Zen Habits, Leo Babauta]

Bij mij was het een schrikbeeld dat ik inderdaad een alcoholist te worden. Ik wist dat er voldoende slechte voorbeelden in mijn familie waren en ik wilde niet zoals hen worden. Het was verre van leuk om toe te geven dat ik hard op weg was. Maar het was wel het noodzakelijk om een verandering in gang te zetten.

Comfort the child, accept the fear. And then take action, despite the fear, doubt, discomfort and frustration.
[p.97, Zen Habits, Leo Babauta]

De link naar de voorgaande hoofdstukken en alles wat we tot nu toe geleerd hebben met betrekking tot de Zen Habits methode is dat de actie die genomen moet worden het meest effect heeft als we ook hier de weg van de kleine stapjes kiezen. Heb je teveel schulden? Stel een lijst op om overzicht te krijgen. Ben je te zwaar? Ga (meer) fruit eten en minder zoet of snacks.

Denk na tijdens je dagelijkse activiteit of er in jouw leven ook iets is waar je van wegkijkt. Durf dit te erkennen en besef dat je kunt veranderen.

~ ~ ~

De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.

~ ~ ~

De bocht in het kanaal (die er niet was) waar ik het gister over had heeft me nog lang parten gespeeld. Ik zou zweren dat ik ‘m toch echt gezien had. Maar de stafkaart gaf aan dat op het traject waar we gemarcheerd hadden het kanaal kaarsrecht van noord naar zuid liep (of andersom). Het kon niet anders dan dat ik gehallucineerd had vanwege extreme vermoeidheid, slaapgebrek en honger. Want ik wilde maar één ding: dat het over was.

Later, in vergelijkbare situaties waarin ik er doorheen zat gebeurde vaak hetzelfde. Ik visualiseerde het eindpunt en probeerde voor te stellen hoe ik daar al was om mezelf te motiveren door te gaan. Dan weer zag ik hoe ik zegevierend over de finishlijn fietste, een andere keer stond ik tevreden naast de tuin die helemaal omgespit was terwijl ik in ‘t echt nog niet op de helft was. Deze aanpak had wisselend succes.

Volgens Leo Babauta is dit niet een goede methode. Wanneer je te veel bezig bent met het doel raak je juist eerder gedemotiveerd omdat je huidige resultaten nog erg ver verwijderd zijn van dat doel. Wat hem betreft kunnen we ons beter concentreren op het hier en nu:

We want to get to the finish line, or to that comfortable place, and that means we’re missing out on the miracle of the present moment.
[p.92, Zen Habits, Leo Babauta]

Makkelijk praten, zo dacht ik terwijl ik het las. Wat is het mooie aan het huidige moment wanneer je met tig kilo bepakking dagenlang door de stromende regen sjokt en maar aan één ding kan denken? Rust. En eten. Vooruit, twee dingen dus.

Feeling tired in a workout is nothing compared to the fact that I’m physically able to do a workout, healthy enough, alive enough!
[p.93, Zen Habits, Leo Babauta]

Het moet gezegd, een creatieve gast die Leo. En hij heeft nog een aantal voorbeelden meer om aan te geven hoe de focus op het hier en nu ons kan helpen weerstand het hoofd te bieden.

Kortom, probeer te genieten bij alles wat je doet door te zoeken naar wat het moment zo bijzonder maakt. Het zal de nodige rust en ruimte geven. De frustratie die je voelt omdat de dingen niet gaan zoals ze gaan (vanwege het eindplaatje, oftewel ideaalplaatje in je hoofd) blijft dan achterwege.

Ik ben nog steeds niet helemaal overtuigd, maar ga het zeker uitproberen.

~ ~ ~

De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.

~ ~ ~