Series: Zen Habits - Leo Babauta

Na het spor­ten kan ik het niet laten om voor­dat ik onder de dou­che stap een greep in de snoep­pot te doen. Meest­al heb ik al een appel of banaan gege­ten en flink water gedron­ken maar toch blijft de behoef­te om iets te snoe­pen. Het is dwang­ma­tig en doet ook nog eens gedeel­te­lijk de posi­tie­ve effec­ten van het spor­ten teniet. Ik zou er dus ver­stan­dig aan doen ermee te stop­pen.

Het boek was nog niet uit. Dat schrijft Paul heel terecht in zijn blog­post Voor­be­reid aan de goe­de voor­ne­mens begin­nen. Mijn excuus om op 1 juli aan te geven dat ik niet meer dage­lijks zou blog­gen over Zen Habits — Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta was dat de hoofd­stuk­ken van­af deel IV een stuk lan­ger wer­den. Ik had meer tijd nodig en dacht eraan om de blog­fre­quen­tie over Zen Habits naar 2 tot 3 blog­posts per week terug te schroe­ven.

Twee dagen later volg­de er nog een upda­te met video’s over de dage­lijk­se rek- en strek­oe­fe­nin­gen die ik me pro­beer­de eigen te maken, maar daar is het tot nu toe bij geble­ven. Een wel heel abrupt ein­de.

Mis­schien dat het stie­kem iets te maken kon heb­ben met een van de onder­wer­pen die aan­ge­sne­den wer­den in de rest van het boek: het afle­ren van slech­te gewoon­tes. Daar­van heb ik er name­lijk nog­al wat. Bij­voor­beeld te snel iets belo­ven en er dan geen gevolg aan geven.

Of een boek even opzij leg­gen omdat mijn aan­dacht plots door iets anders is getrok­ken. En dan dat boek com­pleet ver­ge­ten.

Nog­maals, geheel terecht dat Paul hier­op terug­komt. Het boek was nog niet uit ten­slot­te. Mooi ook dat hij nu zelf ver­der gaat waar ik afge­haakt ben. Slech­te gewoon­tes afle­ren lijkt me name­lijk een goeie gewoon­te. Maar voor­al een moei­lij­ke. Eens zien of ik het deze keer onder de bezie­len­de lei­ding van Paul wel voor elkaar krijg. Ik heb in ieder geval keus genoeg om aan te wer­ken.

~ ~ ~

Op Runner’s World kwam ik een arti­kel tegen met daar­in oefe­nin­gen voor ver­ster­king van het bek­ken­ge­bied

om de sta­bi­li­teit, de kracht en het uit­hou­dings­ver­mo­gen te leve­ren om goed heu­ve­lop te lopen, naar de finish te sprin­ten en kilo­me­ter na kilo­me­ter effi­ci­ënt te blij­ven bewe­gen. Met een sterk bek­ken­ge­bied volgt de rest van­zelf.

Alleen toen ik ze deze week wil­de uit­pro­be­ren had ik soms moei­te om op basis van de tekst te begrij­pen hoe ik ze nu eigen­lijk moest uit­voe­ren. Daar­om maar eens op You­Tu­be gezocht naar voor­beel­den en dat werk­te ver­hel­de­rend.

Dit zijn nu mijn nieu­we oefe­nin­gen die ik via de Zen Habits metho­de van Leo Babau­ta onder­deel pro­beer te maken van mijn dage­lijk­se rou­ti­ne.

Super­man

Brug

Metro­noom

De plank, been­hef

De plank, zij­waarts

~ ~ ~

De ach­ter­grond bij deze serie blog­posts over Zen Habits – Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta en mijn eigen vor­de­rin­gen met betrek­king tot het voort­aan dage­lijks uit­voe­ren van rek- en strek­oe­fe­nin­gen zijn hier te lezen.

~ ~ ~

Het is 23:30 uur wan­neer ik aan deze blog­post begin en mijn hit­te­plan geeft aan dat blog­gen boven de 30 gra­den afge­ra­den wordt. Wat te doen? Wel­is­waar is de tem­pe­ra­tuur iets­jes gezakt maar het is nog steeds plak­ke­rig warm.

Nor­maal gespro­ken (of afgaan­de op de serie blog­posts van de afge­lo­pen drie weken) is de ver­wach­ting dat ik over Zen Habits ga blog­gen. Maar ik twij­fel. Van­daag ben ik bij deel IV aan­ge­ko­men en daar­van is de inlei­ding als volgt:

Mas­te­ring Chan­ge & The Heart of Any Pro­blem
In this sec­ti­on, we’ll go beyond the habit chan­ge we’­ve been cre­a­ting and learn to mas­ter habit chan­ge, and chan­ge in any form. As we do so, we’ll learn to deal with the heart of any pro­blem: attach­ment and clin­ging.
[p.103, Zen Habits, Leo Babau­ta]

Wat opvalt is dat de hoofd­stuk­ken nu lan­ger zijn dan in de vori­ge delen. Een beet­je jam­mer omdat ik tot nu toe elke avond slechts een kor­te voor­be­rei­ding nodig had om het hoofd­stuk door te lezen en te ver­wer­ken in een nieu­we blog­post. Dat zal me nu niet meer luk­ken, zoals met­een van­daag al dui­de­lijk wordt.

Ik denk daar­om dat ik de fre­quen­tie van de blog­posts over Zen Habits terug ga schroe­ven. Mis­schien naar 2 of 3 keer per week. Zodat ik de infor­ma­tie wat beter op me kan laten inwer­ken. Mijn vor­de­rin­gen rond­om de rek- en sterk­oe­fe­nin­gen pro­beer ik wel de komen­de weken hier bij te hou­den omdat ik ze mini­maal 4 weken moet uit­voe­ren voor­dat het een ech­te nieu­we rou­ti­ne is gewor­den.

Het dage­lijks blog­gen is me intus­sen weer goed beval­len. Eens zien hoe ik de vrij­ge­val­len ruim­te kan opvul­len met ande­re blog­posts die hope­lijk de moei­te waard zijn.

Maar voor nu aller­eerst nog even de oefe­nin­gen, dou­chen en dan zien of ik snel de slaap kan vat­ten. Mor­gen gaat om 5:30 uur de wek­ker weer voor een nieu­we werk­dag.

~ ~ ~

De ach­ter­grond bij deze serie blog­posts over Zen Habits – Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta en mijn eigen vor­de­rin­gen met betrek­king tot het voort­aan dage­lijks uit­voe­ren van rek- en strek­oe­fe­nin­gen zijn hier te lezen.

~ ~ ~

Over min­der dan twee weken doe ik mee aan de Mud & Water Chal­len­ge. Het was in een soort over­moe­di­ge opwel­ling dat ik op de knop ‘Inschrij­ven’ druk­te nadat ik alle beno­dig­de per­soons­ge­ge­vens had inge­vuld. Dat besef kwam de vol­gen­de dag toen ik eens ging uit­re­ke­nen hoe­veel tijd ik tot mijn beschik­king had om goed voor te berei­den.

De con­clu­sie: veel te wei­nig.

Snel ver­zon ik een plan. Hier vlak­bij is een hin­der­nis­baan gele­gen aan een recre­a­tie­plas.  Ik zocht de ver­e­ni­ging op die er weke­lijks enke­le trai­nin­gen ver­zorgt. Op hun web­si­te zag ik dat ze ook gra­tis proef­les­sen aan­bie­den. En laat er nu net een­tje op 4 juli zijn. Pre­cies een week voor de Mud & Water Chal­len­ge. Zo kon ik me aller­eerst qua con­di­tie rich­ten op die proef­les, en tij­dens die proef­les kon ik erva­ring opdoen die me behulp­zaam zou zijn voor bij de Chal­len­ge.

Er was nog hoop.

Tot­dat ik eind vori­ge week de weers­voor­uit­zich­ten onder ogen kreeg. Een hit­te­golf in aan­tocht. De tem­pe­ra­tuur op zater­dag 4 juli zou zo maar eens op kun­nen lopen tot 38 gra­den. En de inten­sie­ve trai­nings­rond­jes die ik op dins­dag en don­der­dag in het sche­ma had opge­no­men zou ik in de avond­uren ook bij tem­pe­ra­tu­ren van boven de der­tig gra­den moe­ten afwer­ken.

Als ik ergens moei­te mee heb is het wel spor­ten wan­neer het te warm is. Wat nu?

We need to be like […] water. Flow, adjust, find a new path as the lands­ca­pe chan­ges. Plans are just direc­ti­ons, not tracks. […] Noti­ce that things have chan­ged sin­ce you made your plans, for­get about the ori­gi­nal plan, and adjust what you do based on the new lands­ca­pe.
[p.100, Zen Habits, Leo Babau­ta]

Ok, dui­de­lijk.

Dit week­end heb ik mijn plan aan­ge­past op basis van de weers­ver­wach­ting en deze avond heb ik een heer­lijk relaxed rond­je gelo­pen afge­wis­seld met diver­se oefe­nin­gen om te wen­nen aan de onder­bre­kin­gen die zo ken­mer­kend zijn voor deze ‘obsta­cle runs’. Gege­ven de gewij­zig­de omstan­dig­he­den het maxi­ma­le haal­ba­re en boven­dien voel ik geen enke­le frus­tra­tie die er anders gega­ran­deerd zou zijn geweest wan­neer ik hard­nek­kig aan het oor­spron­ke­lij­ke plan vast was blij­ven hou­den.

~ ~ ~

De ach­ter­grond bij deze serie blog­posts over Zen Habits – Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta en mijn eigen vor­de­rin­gen met betrek­king tot het voort­aan dage­lijks uit­voe­ren van rek- en strek­oe­fe­nin­gen zijn hier te lezen.

Vorig jaar deed ik mee aan de crowd­fun­ding actie die Leo Babau­ta was gestart om zijn nieu­we boek Zen Habits – Mas­te­ring the Art of Chan­ge te finan­cie­ren. Eind mei 2015 viel het boek door de brie­ven­bus. Ik dacht het opzij te kun­nen leg­gen om er tij­dens de zomer­va­kan­tie in te begin­nen.

Dat liep anders. Inmid­dels heb ik het boek een eer­ste keer hele­maal door­ge­le­zen. De komen­de weken wil ik er regel­ma­tig over blog­gen omdat het een echt doe-boek is en ik op deze wij­ze mijn vor­de­rin­gen kan delen. Zo maak ik mijn voor­ne­men publie­ke­lijk (vol­gens de Zen Habits metho­de erg belang­rijk voor suc­ces) maar hoop ik tevens te berei­ken dat som­mi­gen van jul­lie ook mee gaan doen.

Toen we door omstan­dig­he­den plot­se­ling op 30 juni moch­ten blog­gen over een boek dat de hoog­ste leespri­o­ri­teit heeft nu een ander gese­lec­teerd boek is weg­ge­val­len, leek het me niet meer dan voor de hand lig­gend om mijn dage­lijk­se blog­post over Zen Habits hier­voor te gebrui­ken.

~ ~ ~
Dit is een bij­dra­ge voor de blog­ger­slees­club Een per­fec­te dag voor lite­ra­tuur.

Lees hier wel­ke boe­ken bij de ande­re blog­gers plots in beeld kwa­men omdat de oor­spron­ke­lij­ke selec­tie voor 30 juni geen door­gang kon vin­den. 

~ ~ ~

Nog steeds gere­la­teerd aan het veel­om­vat­ten­de onder­werp van weer­stand, gaat het van­daag over het nege­ren van pro­ble­men. En ik moet toe­ge­ven dat dit geen onbe­kend ver­schijn­sel voor me is. Er zijn ver­schil­len­de peri­o­des geweest dat ik min­der lek­ker in mijn vel zat en waar ik bepaal­de zaken teveel op hun beloop liet.

Toen ik bij­voor­beeld kort na het ver­bre­ken van een lang­du­ri­ge rela­tie met een jeugd­lief­de plots moe­der­ziel alleen op een kamer­tje zat ben ik meer gaan drin­ken en roken dan goed voor me was. Er waren genoeg men­sen om me heen die me hier op wezen en diep in mijn hart wist ik ook wel dat ik niet ver­stan­dig bezig was, maar ik wil­de het niet horen.

De omme­keer kwam met car­na­val. Ik was niet van plan het te gaan vie­ren maar had op kan­toor aan­ge­ge­ven dat ik mis­schien wat later op de maan­dag­och­tend zou arri­ve­ren mocht ik toch op zon­dag­mid­dag even naar de optocht gaan kij­ken. Op dins­dag vond ik mezelf terug met een gigan­ti­sche kater en geen enke­le her­in­ne­ring aan de voor­gaan­de dagen.

’s Avonds, nadat de kater en het schuld­ge­voel ver­dwe­nen waren zocht ik mijn car­na­vals­kle­ren bij elkaar om me opnieuw in het feest­ge­druis te stor­ten. Op het aller­laat­ste moment ben ik thuis­ge­ble­ven en weer in bed gekro­pen. Ik had mezelf in de bad­ka­mer­spie­gel gezien en was ervan geschrok­ken.

De vol­gen­de dag heb ik beslo­ten dat het zo niet lan­ger kon. Alle alco­hol en siga­ret­ten gin­gen de deur uit (om er later via de ach­ter­deur weer mond­jes­maat bin­nen te komen) en ik ging weer regel­ma­tig spor­ten.

Leo Babau­ta schrijft dat om een pro­bleem te lijf te gaan je aller­eerst de con­fron­ta­tie aan moet gaan met je angst. Waar ben je bang voor? Wat is het waar je van weg­kijkt?

The litt­le child insi­de us, this Chil­dish Mind, doesn’t want to face the fear. It’s too overw­hel­ming. So it hides, and runs, and avoids. But we do not need to be ruled by this litt­le child.
[p.96, Zen Habits, Leo Babau­ta]

Bij mij was het een schrik­beeld dat ik inder­daad een alco­ho­list dreig­de te wor­den. Het was ver­re van leuk om toe te geven dat ik hard op weg was. Maar het was wel het nood­za­ke­lijk om een ver­an­de­ring in gang te zet­ten.

Com­fort the child, accept the fear. And then take acti­on, des­pi­te the fear, doubt, dis­com­fort and frus­tra­ti­on.
[p.97, Zen Habits, Leo Babau­ta]

De link naar de voor­gaan­de hoofd­stuk­ken en alles wat we tot nu toe geleerd heb­ben met betrek­king tot de Zen Habits metho­de is dat de actie die geno­men moet wor­den het meest effect heeft als we ook hier de weg van de klei­ne stap­jes kie­zen. Heb je teveel schul­den? Stel een lijst op om over­zicht te krij­gen. Ben je te zwaar? Ga (meer) fruit eten en min­der zoet of snacks.

Denk na tij­dens je dage­lijk­se acti­vi­teit of er in jouw leven ook iets is waar je van weg­kijkt. Durf dit te erken­nen en besef dat je kunt ver­an­de­ren.

~ ~ ~

De ach­ter­grond bij deze serie blog­posts over Zen Habits – Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta en mijn eigen vor­de­rin­gen met betrek­king tot het voort­aan dage­lijks uit­voe­ren van rek- en strek­oe­fe­nin­gen zijn hier te lezen.

~ ~ ~