Melk
In de serie Moderne mythen schrijft Arjen van Veelen wekelijks over een moderne mythe in het NRC. Vandaag las ik er eentje in de krant van 27 november 2012 (ik lig inderdaad enkele weken achter, maar ben naarstig bezig om de achterstand goed te maken). Ditmaal ging het over boeken. De titel was Voodoo met boeken, en de strekking was waarom wij in het digitale tijdperk toch zo vasthouden aan het tastbare boek. Zeker wanneer we het boek gelezen hebben. Dan is het volgens Arjen eigenlijk niet meer dan een leeg melkpak:
Er is een rare voodoo rond boeken. Als de melk op is, gooi je het pak weg. Maar als je een boek uit hebt, zet je het in een speciale kast.
Nu verbaas ik me ook elke dag weer waarom ik mijn boeken zo koester. Zowel de gelezen als de ongelezen. Waarom ik regelmatig nieuwe exemplaren aan mijn verzameling toevoeg. Terwijl ik weet dat ik op deze manier meer en meer te lezen krijg, terwijl de mij resterende tijd minder en minder wordt (let wel: dit zijn gewoon de harde feiten). En waarom ik, mocht ik dan toch mijn koopwoede niet kunnen bedwingen, niet kies voor een e-book. Want dat dat bespaart zoveel ruimte. En bomen.
Laat ik maar beginnen met te zeggen dat ik nog steeds niet in staat ben om een e-book te lezen van welke digitale drager dan ook. In de afgelopen jaren heb ik al heel wat pogingen ondernomen om boeken op de pc, laptop of ipad te lezen, maar het lukt me niet. Ondanks al de handige ‘features’ om snel iets op te kunnen zoeken, te markeren, bladwijzers aan te leggen en meer van dat moois blijf ik moeite hebben met deze manier van lezen. Gedeeltelijk komt het omdat de vermoeidheid in mijn ogen sneller toeslaat, maar in veel gevallen is ook de slang van de verleiding teveel aanwezig in die gevallen waar de digitale drager ook toegang tot het internet heeft.
Wat me echter tegenstaat in de vergelijking met het lege melkpak is de idee dat een gelezen boek meteen alle geheimen zou hebben prijsgegeven. Of dat de tekst van een eenmalige schoonheid is die niet opnieuw geconsumeerd zou kunnen worden. Zeker, een melkpak is leeg wanneer je het leeggegoten hebt, maar een goedgeschreven boek blijft vol. Vol leven, vol verhalen, vol schoonheid, vol uitnodiging om telkens opnieuw ter hand te nemen en gelezen te worden. Daarom laat ik ze in mijn kast staan. En koester ik ze.
Illustratie: Milk: the surprising story of milk through the ages, door Anne Mendelson
~ ~ ~