Bij het station aangekomen kregen we al snel onze eerste schok van de dag. Een tamelijk oude man stond ietwat verdekt opgesteld buiten de fietsenstalling. Reeds toen we naar binnen fietsten had hij ons al met een scheve glimlach tandeloos toe gelachen. Bij het naar buiten komen liepen we hem voorbij, druk met elkaar in gesprek over de vele avonturen die we vanmiddag gingen beleven. Ons eerste avontuur compleet negerend. Het moest nog hard roepen voordat we pas op de plaats hielden. Verbaasd keken we om om recht tegen een rechtop staand lid aan te kijken. Met daarachter weer die man, maar nu in klassieke vogelverschrikkers houding. Hij mompelde iets onverstaanbaars, greep zijn geslacht vast, maakte een trekkende beweging en zich toen uit de voeten.