Herman Gorter

Terwijl de wind scheen en de bij bromde

Van­daag treft mij voor­al de laat­ste zin van onder­staand gedicht. Debet daar­aan is het con­stan­te nieuws rond­om het ver­schei­den van Michael Jack­son.

Er valt niet aan te ont­ko­men. Elke zen­der een eigen terug­blik (met helaas veel dezelf­de beel­den).

En, ter­wijl ik dit schrijf, de her­den­kings­dienst die nu Lees ver­der

De dag gaat open als een gouden roos

Hij heeft het gevon­den, ‘het men­schen­ge­luk’. Zo staat in bij­ge­voegd gedicht beschre­ven. En hij moest er vier­en­der­tig jaar voor wor­den.

Is dat te laat? Te vroeg?

Ben je een oude man als je pas op je vier­en­der­tig­ste het idee hebt ‘het men­schen­ge­luk’ gevon­den te heb­ben? Zijn de jaren ervoor dan weg­ge­gooid? Lees ver­der