In de herhaling
Op muziek kan ik soms erg jaloers zijn. Dat klinkt misschien wat raar, maar wat ik probeer te zeggen is het volgende: muziek is zo goed als alomtegenwoordig. Het maakt niet uit waar ik ben of wat ik doe, vaak speel ik muziek uit mijn eigen verzameling af of heb de radio aan staan. Zo krijg ik toch zonder er al te veel voor te hoeven doen mijn dagelijkse portie muziek mee.
Hoe anders is dat met literatuur. Ik zal echt zelf een boek ter hand moeten nemen anders gaat het compleet aan me voorbij. Niemand die iets voorleest terwijl ik in de rij bij de supermarkt sta. Geen ‘elevatorliterature’ in openbare gebouwen die ik bezoek. Natuurlijk kan ik een audioboek downloaden op mijn mobiel of op cd voor in de auto. Maar dan is het wel zaak dat ik goed geconcentreerd blijf want anders mis ik nog steeds een heleboel.
Lezen is voor mij een individuele bezigheid die ik bij voorkeur zonder al te rumoerig gezelschap (liefst helemaal niemand) en met de juiste concentratie dien uit te voeren. Terwijl muziek luisteren iets is wat ik zelfs tijdens het bereiden van het avondeten kan doen.
En dat maakt me dus zo jaloers. Want muziek kan op deze manier veel meer onderdeel van mijn leven worden dan literatuur. Een mooi nummer zet ik op repeat en vervolgens leer ik het in alle details kennen.
Maar een mooi boek?
Dat is gedoemd te verdwijnen naar de vergetelheid omdat er zoveel nog te lezen boeken klaarliggen. Niks geen repeat knop voor een boek waar ik na eerste lezing helemaal weg van was. Hooguit zet ik het in mijn boekenkast (indien ik het gekocht had) ‘voor later’. Vaak tegen beter weten in. Is dat eigenlijk niet te zot voor woorden?
Als ik daarom (van Hendrik-Jan) een top-10 lijstje moet opstellen van boeken die ik iedereen zou willen aanraden, dan kies ik er nu eens voor om het anders aan te pakken. Wat hieronder volgt zijn tien boeken waarvan ik ooit heb gezegd dat ik ze opnieuw zou gaan lezen mocht mij de tijd gegeven zijn.
Bij sommigen is dat al gelukt en net als bij een mooi muzieknummer kan ik er nog steeds niet genoeg van krijgen. Juist het vaker lezen van dezelfde tekst maakt goeie literatuur alleen maar indrukwekkender.
Zou het misschien niet beter zijn om de helft van het jaar te besteden aan het herlezen van boeken die je ooit de moeite waard vond? En de andere helft aan nieuwe boeken? Ik ga het toch eens serieus overwegen.
Hoe dan ook, de opsomming die hieronder volgt is slechts een kleine afspiegeling van wat ik graag opnieuw zou willen lezen en de volgorde is compleet willekeurig. Zelfs nu ik het lijstje ‘definitief’ heb neig ik er alweer naar om wat te veranderen.
Maar het gaat om het idee, niet om de lijst. Dus hier komen ze.
Tien boeken die wat mij betreft in de herhaling mogen:
De zondvloed — Jeroen Brouwers
Vallende ouders — A.F.Th. van der Heijden
Gangreen — Jef Geeraerts
Kort Amerikaans — Jan Wolkers
Painted bird — Jerzy Kosinski
S. — J.J. Abrams & Doug Dorst
American Psycho — Bret Easton Ellis
Zen and the Art of Motorcycle Maintenance — Robert Pirsig
1984 — George Orwell
The World according to Garp — John Irving
~ ~ ~
Dit is een bijdrage voor het #50books initiatief dat in 2016 door Hendrik-Jan de Wit wordt verzorgd.
Vraag 4
Welke 10 boeken zou iedereen gelezen moeten hebben?
~ ~ ~