Tag: Sinterklaas

Taaie blokkeerfriezen

Persoonlijk

We eten peper­noten op kan­toor. Al sinds begin augus­tus. Zodra de eerste zakken ver­sch­enen in de super­markt nam een col­le­ga ze mee. En als ze er een­maal liggen eet je ze op. Zo werkt ver­slav­ing.

Ook een nieuwe col­le­ga uit Turk­i­je die ergens in feb­ru­ari ons team is komen ver­sterken eet volop mee. Vanaf dag 1 probeert hij alles uit wat in zijn ogen typ­isch Ned­er­lands is. Zelf had hij op een dag de choco­lade-vari­ant meegenomen.

Tot nu toe ging het niet over Sin­terk­laas of Zwarte Piet. De lekkerni­jen waren gewoon wat ze waren, lekkerni­jen. Voor bij de koffie of (vooral) tussendoor.

Toen doken daar gis­ter ineens de blok­keer­friezen op. Ze wer­den ongevraagd geïn­tro­duceerd door een col­le­ga van een andere afdel­ing die zich bru­taal de peper­noten (voort­durend) goed laat smak­en.

Onze Turkse col­le­ga keek hem ver­baasd aan. Vroeg waar hij die kon kopen en of ze lekker waren. Er werd een half­s­lachtige poging gedaan te beschri­jven hoe deze wilde horde opstandelin­gen uit het hoge noor­den de stri­jd aan was gegaan voor het behoud van Zwarte Piet.

Oh, Black­face! zei hij.

Uitein­delijk kozen we voor een sim­pele uitweg. Het waren pop­pet­jes, zo leg­den wij uit. Erg taai. Hij zocht het woord op in zijn Ned­er­lands woor­den­boek.

Van­daag eten we taai-taai pop­pet­jes bij de koffie. Ze hebben een nare bijs­maak gekre­gen.

~ ~ ~

 

ZwartWit – dag 4

Persoonlijk

Zater­dagocht­end. Het moment om bood­schap­pen te doen. Als gewoon­lijk ga ik vroeg op de ocht­end. Lekker rustig is het dan alti­jd. Dit­maal iets drukker dan nor­maal. Ik bedacht dat het miss­chien te mak­en had met de intocht van Sin­terk­laas lat­er van­daag.
Waarom ik daaraan moest denken? Omdat ik zwarte Piet zag zit­ten op een tuin­stoel bij de sli­j­ter­ij. Geen ‘echte’ Piet, maar een pop. Hij zat er wat ver­loren bij op deze vroege ocht­end. Sneu ook. Alsof hij als een wan­hopige alco­holist zat te wacht­en tot­dat de winkel openg­ing om zijn heil in de drank te zoeken. Met alle com­motie ron­dom zijn per­soon­t­je kan ik het ergens wel begri­jpen.
~ ~ ~
No peo­ple, pets, expla­na­tions. 7 days 1 b/w pho­to of your life. Let’s share some beau­ty, art and life around!
Dat is de opdracht op face­book. Maar hier kan ik explainen zoveel ik wil. Voor de rest hou ik me aan de regels.
~ ~ ~

“Een land waarin we op een volwassen manier kunnen praten over een kinderfeest”

Informatief

zwartepiet

Kinderom­buds­man Margrite Kalver­boer op NOS:
Zwarte Piet is in zijn huidi­ge vorm in stri­jd met het VN-Kinder­recht­en­ver­drag omdat de figu­ur kan bij­dra­gen aan pesten, uit­sluit­ing of dis­crim­i­natie. Daarom moet Zwarte Piet zodanig wor­den aangepast dat kinderen geen negatieve effecten meer kun­nen ervaren bij het Sin­terk­laas­feest.
Ondanks ver­schillen zijn de ger­aad­pleegde kinderen eens­gezind, aldus de ombuds­man. “Alle jon­geren met wie is gespro­ken vin­den dat het uiter­lijk van Zwarte Piet aangepast moet wor­den als er kinderen en jon­geren zijn die zich door zijn huidi­ge uiter­lijk gedis­crim­i­neerd voe­len.”
Ook vin­den ze dat vol­wasse­nen de Zwarte Piet-dis­cussie op een onplezierige manier domineren.
Kinderom­buds­man Margrite Kalver­boer in Trouw:
“Het debat is gepo­lariseerd rond vol­wasse­nen. Kinderen zijn er de dupe van. Wij hebben met veel kinderen gespro­ken, in een veilige omgev­ing, waar ze niets inge­fluis­terd kre­gen door oud­ers. Opval­lend vaak geven ze aan dat vol­wasse­nen moeten stop­pen met ruzie mak­en. Ik zat daar eerlijk gezegd wel met plaatsver­van­gende schaamte. Ik zou echt hopen dat oud­ers en scholen zich iets ned­eriger opstellen en eerst eens vra­gen wat kinderen er zelf van vin­den. Die kun­nen heel prak­tis­che oplossin­gen bedenken. Het maakt hen vaak niet uit als hij niet meer zwart is of andere kleuren kri­jgt. Dan noe­men ze hem gewoon Piet.”
De Kinderom­buds­man op NOS:
zegt dat ze veel e-mails heeft gekre­gen met doo­ds­bedreigin­gen, ver­wensin­gen van ern­stige ziek­tes en opmerkin­gen dat ze naar een ander land moet. Ze hield wel reken­ing met heftige reac­ties, maar dit had ze niet verwacht, zegt ze. Het gaat alleen om dreigmails, tele­foon­t­jes zijn er niet bin­nengekomen.
PvdA-lei­der Sam­som op NOS:
vin­dt dat bedreigers en schelders zich moeten schamen. Als Zwarte Piet veran­dert is dat vol­gens hem niet het einde van Ned­er­land. “Dat ís Ned­er­land. Een land waarin we op een vol­wassen manier kun­nen prat­en over een kinder­feest.”
Vol­wasse­nen op face­book:

~ ~ ~

Sint Halloween

Persoonlijk

Afgelopen week kreeg ik de film­poster van de nieuwe film van Dick Maas onder ogen. Natu­urlijk herk­ende ik meteen de goed­heilig­man.

Dacht ik. Maar ook voelde ik een soort van steek in mijn onder­buik. Dat er iets niet klopte. Een gevoel van onbe­ha­gen. Het­zelfde gevoel dat ik vroeger ook had tegen de tijd dat we richt­ing 5 decem­ber gin­gen. De dreig­ing die uit­ging van de (toen­der­ti­jd min­der sub­tiel gebrachte) ver­wi­jzin­gen naar wat er eventueel ging gebeuren met de min­der lieve kindert­jes onder ons. Waar ik mijzelf (wie niet?) toch ook wel toe rek­ende.

Ik zal hier niet gaan ontken­nen dat ik de nodi­ge por­tie kat­tek­waad voor mijn reken­ing heb genomen. En het hele jaar hoorde daar de gebruike­lijke straf bij, zoals zon­der eten naar bed, geen zondags­geld of een enkele keer zelfs een pak slaag, wan­neer je ges­napt werd. Dat was soms verve­lend, soms pijn­lijk maar uitein­delijk alti­jd overkomelijk. Dit in tegen­stelling tot wat er boven de hoof­den van stoute kindert­jes hing als het aan de zoge­naamde kindervriend lag. Opsluit­ing in een stof­fige jute zak en depor­tatie naar Span­je! Dat vooruitzicht was zek­er in de jaren ‘60 geen pret­je. Ik heb dus menig nacht wakker gele­gen, mijn oren gespitst of ik niet iemand via het dak ons huis hoorde bin­nensluipen op weg naar mijn slaap­kamer. Groot was alti­jd mijn vreugde wan­neer ik ‘s ocht­ends iets in mijn schoen­t­je zag liggen. Niet zozeer van­wege de omvang van het pre­sen­t­je, maar juist van­wege het feit dat het leek alsof ook dit jaar de Sint mij weer gun­stig gezindt was. Opgelucht kon ik adem halen. Nog een aan­tal dagen mijn best doen en ik kon er weer een jaar tegen.

Dat gevoel dus. En het was even­t­jes terug toen ik die poster zag. Net zoals ikzelf even­t­jes terug was.

Maar dit is dus een andere Sint. De echte Sint. En het gevoel van naderend onheil is terecht. Want dit is de man die lang gele­den op 5 decem­ber om het lev­en is gekomen. Ver­mo­ord is. En sinds­di­en uit is op wraak.  Bloedi­ge wraak. Gaat dit zien!
Dit is het ware ver­haal van DE SINT.
Vanaf nu hebben wij onze eigen Hal­loween. En niet op 31 okto­ber, maar op 5 decem­ber.

Kindert­jes van Ned­er­land, ver­berg je goed!
Het hor­ror avond­je is gekomen.

Ein­delijk ver­heug ik me weer eens op de donkere dagen voor Ker­st­mis…

~ ~ ~

Klik hier voor de trail­er

Lees hier voor alle com­motie die er nu al ron­dom de film en film­poster is.

~ ~ ~