Tag: Spike Jonze

Dins­dag #50booksdag. Dat bekt voor geen meter. En afgelopen zondag heb ik al een #50books blog­post geplaatst. Maar ik had mezelf ook voorgenomen om al mijn eigen #50books vra­gen te gaan beant­wo­or­den. Al jaren ben ik bli­jven hangen bij vraag 6. En dat zal nog wel even zo bli­jven, want eerst ga ik op deze Dins­dag #50booksdag (went het al?) de inge­zon­den vra­gen naar aan­lei­d­ing van vraag 50 bespreken:

Welke vraag zou je zelf als eerste stellen mocht je het stok­je van #50books overne­men?

Nadat ik op 24 decem­ber j.l. de vraag van Niek heb beant­wo­ord, ga ik nu verder met de vraag van Carel:

Welk boek of welke schri­jver zou jij als eerste ter hand nemen als je kinderen een ver­haal mocht vertellen?

Hier hoef ik niet lang over na te denken. Mijn ‘all-time favorite’ is zon­der twi­jfel Max en de Max­i­mon­sters, door Mau­rice Sendak.

De open­ingszin­nen zijn bril­jant:

Toen Max zijn wolf­s­pak­je aan had, en kat­tek­waad uithaalde
en nog meer kat­tek­waad
riep zijn moed­er ‘Je bent een mon­ster!’
en Max zei ‘Ik vreet je op!’
Toen moest hij zon­der eten naar bed.

Diezelfde avond groei­de er een bos in de kamer van Max…

Hier zit wat mij betre­ft alles in om kinderen vanaf het begin geboeid te lat­en luis­teren. Max die kat­tek­waad uithaalt. Welk kind wil nu geen kat­tek­waad uithalen? Een moed­er die haar kind tot de orde roept. Dat moet toch herken­baar zijn voor elk kind? En dan de grote mond die Max opzet tegen zijn moed­er. Waar­door hij straf kri­jgt. Hier­mee pak je alle kinderen in. Zek­er wan­neer hij zon­der eten naar zijn slaap­kamer moet. Aller­lei emoties zijn al voor­bij gekomen, en het ver­haal moet dan nog echt een aan­vang nemen.

Want…

Diezelfde avond groei­de er een bos in de kamer van Max!

De kinderen hangen nu aan je lip­pen. Een bos? In een slaap­kamer?

Op dit moment kun je als voor­lez­er alle kan­ten uit. Je kunt er voor kiezen om het boek te bli­jven vol­gen, waar­bij je volop in de gele­gen­heid bent om alles wat er gebeurt lekker flink aan te dikken en de kinderen te betrekken bij de avon­turen van Max. Maar je kunt ook je fan­tasie elke avond weer opnieuw gebruiken om totaal andere avon­turen te verzin­nen waarin Max verzeild raakt. Dat is het geweldige van deze inlei­dende zin­nen. Je kunt hele­maal los gaan en Max in de meest bizarre sit­u­aties lat­en verzeilen.

Mits op ’t eind Max alti­jd weer in zijn boot­je stapt en terug zeilt, wel een jaar lang. Week in, week uit. Om uitein­delijk in zijn eigen kamer zijn avon­de­ten te vin­den. Nog steeds warm.

~ ~ ~

Over Mau­rice Sendak is een mooie doc­u­men­taire gemaakt door Spike Jonze (tevens regis­seur van de ver­film­ing van ‘Where the wild things are’ zoals de oor­spronke­lijke titel luidt van Max en de Max­i­mon­sters). In Het uur van de wolf is hier in 2010 aan­dacht aan besteedt, maar helaas staat die aflev­er­ing niet meer online.

~ ~ ~

Mijn tweede bij­drage voor voor #50books vraag 50

~ ~ ~