Audit

Vandaag zou ik een vrije dag hebben die ik echter moest verplaatsen. Er vindt een audit plaats gister en vandaag en ik zou ook aan de beurt komen om ondervraagd te worden. De auditor had ik al eens eerder gezien en wist me te herinneren dat hij erg kritisch is. Ik had me dus grondig voorbereid en de resultaten van een interne audit niet zo heel lang geleden erbij gehaald. Dat was maar goed ook want een aantal vragen spitsten zich inderdaad toe op de onderwerpen die toen ook aan de orde waren gekomen. Bij de afsluitende bijeenkomst kregen we te horen dat hij slechts enkele kleine observaties voor verbetering had gevonden. In het algemeen was hij onder de indruk van de kwaliteit hoe wij onze processen onder controle hadden en de grondigheid waarmee we ieder jaar opnieuw lieten zien hoe we de aangereikte verbetermogelijkheden daadwerkelijk in de praktijk brachten. Het was een mooi compliment voor onze organisatie om het lange weekend mee in te gaan.

Trainingsschema Trailrun 28 km Airborne Freedom Run – 14 september 2025

Net als gisteravond veel te laat thuis van werk. Niet alleen omdat ik laat vertrokken was maar ook nog eens vanwege de vele files in verband met de komende vakantiedagen voor veel mensen (Hemelvaart op donderdag). Eenmaal thuis de auto voor de derde keer deze week op de oprit geparkeerd. We hebben dan wel een reservesleutel voor de poort, het is nog een heel gedoe om die poort handmatig open en dicht te krijgen omdat we nooit onderhoud hebben gepleegd aan het scharniermechanisme (dat moest blijkbaar regelmatig gebeuren). Elektronisch heb je daar (nog) geen last van maar handmatig merk je wel dat je flink moet duwen en trekken om de poort open en dicht te krijgen heb je hem eenmaal ontgrendeld met de sleutel.

Afijn, laat thuis en besloten om wel de krachttraining te doen maar niet meer te gaan lopen omdat er ook nog gegeten moest worden. De gedachte om later (laat) op de avond misschien te gaan lopen werd gaandeweg de avond genegeerd. Morgen wacht er weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.

Week 1 – Plan	Week 1 – Realiteit
Maandag: Rust	Maandag: Rust
Dinsdag: 40 min. lopen	Dinsdag: Krachttraining
Woensdag: Krachttraining	Woensdag: Krachttraining
Donderdag: 6 x 3 min. interval
Vrijdag: Rust
Zaterdag: 60 min. trailrun
Zondag: 30 min. cross-training

Moby-Dick, Herman Melville

Chapter 1 – Loomings

“Call me Ishmael.” Dat is eerste zin waar ik het in een eerdere blogpost al over had. Los van de verwijzing naar een van de zonen van de bijbelse Abraham is het onduidelijk of het de echte naam van de verteller is of dat hij zo genoemd wil worden (en waarom dan?).

Hoe dan ook, Ishmael begint zijn verhaal terugkijkend naar een aantal jaar geleden (het maakt volgens hem niet uit hoevel jaar precies) dat hij zoveel onrust in zijn lijf voelde dat het weer eens tijd werd om aan boord van een schip te gaan. Iets wat hij vaker had gedaan wanneer hij zich zo voelde.

This is my substitute for pistol and ball. […] I quietly take to the ship. There is nothing surprising in this. If they but knew it, almost all men in their degree, some time or other, cherish very nearly the same feelings towards the ocean with me.

p.3

Wat volgt is een uitweiding over het verschijnsel dat zoveel mensen zich aangetrokken voelen tot de zee. Van heinde en ver komen ze om zich te vergapen aan de schepen in een haven. En hoe kan het ook anders, want waar je ook bent zodra je begint te lopen ga je eigenlijk vanzelf altijd richting de zee. Ofwel, de mens voelt zich aangetrokken door het water en kan (wil?) daar niet aan ontsnappen. En dit is van alle tijden:

Why did the old Persians hold the sea holy? Why did the Greeks give it a separate deity, and own brother of Jove? Surely all this is not without meaning. And still deeper the meaning of that story of Narcissus, who because he could not grasp the tormenting, mild image he saw in the fountain, plunged into it and was drowned. But that same image, we ourselves see in all rivers and oceans. It is the image of the ungraspable phantom of life; and this is the key to it all.

p.4-5

Maar Ishmael maakt meteen duidelijk dat hij dan wel naar zee gaat zodra hij zich onrustig voelt, dat niet wil zeggen dat hij als een passagier aan boord gaat van een schip. Nee, hij gaat als zeeman (of matroos) en is niet te beroerd elk karwei aan te pakken dat gedaan moet worden. Want het verschil is dat je voor die klussen betaald wordt, terwijl een passagier moet betalen om mee te mogen varen. En natuurlijk is het fantastisch om op een schipdek te mogen werken in de frisse en gezonde buitenlucht.

Maar waarom hij ditmaal gekozen heeft om voor de walvisvangst te gaan, dat is iets dat hem de pet te boven gaat. Het zal wel te maken hebben met het lot en de voorzienigheid die hem op dit pad hebben gebracht. Hoewel hijzelf ook wel moet toegeven dat de fascinatie voor deze grote zoogdieren invloed moet hebben gehad op zijn keuze.

By reason of these things, then, the whaling voyage was welcome; the great flood-gates of the wonder-world swung open, and in the wild conceits that swayed me to my purpose, two and two there floated into my inmost soul, endless processions of the whale, and, mid most of them all, one grand hooded phantom, like a snow hill in the air.

p.7

Ik ben inmiddels al een aantal hoofdstukken verder gevorderd, maar nu ik dit teruglees valt me nog meer op wat voor een uitmuntend verteller Ishmael is. En de belezenheid die hij moet hebben, gezien de vele verwijzingen in zijn verhaal, doen vermoeden dat het hier niet zomaar de eerste de beste sloeber betreft die noodgedwongen aan boord van een schip gaat vanwege het geld of om aan een ellendige situatie waarin hij is verwikkeld te ontsnappen. Het pakt je echt vanaf het begin.