Tweede paasdag. Ik heb daar verder niet veel mee. Voor mij geen verplichte bezoekjes aan een woonboulevard, autoshowroom of waar je ook geacht wordt naar toe te gaan op deze ‘vrije ‘speciale’ dag. Dus toen ik een tijd geleden de vraag kreeg of het ok was om op maandag naar Berlijn te vliegen zodat we dinsdagochtend al om 9 uur op kantoor konden zijn, had ik daar verder geen moeite mee.
Dus vertrok ik om 13 uur naar schiphol. Onderweg geen files en gelukkig ook op het vliegveld geen bijzondere drukte. Ruim op tijd zat ik bij de gate met een broodje en een cappuccino. Het onboarden zelf duurde dan weer veel langer dan normaal. Voornamelijk door een hoop reizigers die ruimschoots de tijd namen hun bagage te plaatsen en daardoor de doorstroom flink verstoorden. En vervolgens was er nog een groepje vrouwen dat een plek had bij de nooduitgang en de instructies niet wilden opvolgen die daar van toepassing zijn. Vooral heel vervelend voor de stewardes die de vriendelijkheid zelve bleef maar volgens mij toch op het punt stond haar geduld te verliezen.
In het hotel aangekomen bleek mijn creditcard niet te werken. Mijn collega had hetzelfde euvel. Eerst dachten we nog dat het aan onszelf lag, maar het bleek een algehele storing te zijn. Afijn, als compensatie kreeg ik een upgrade naar een kamer op de derde verdieping die aan de voorkant van het hotel gelegen was met uitzicht op een van de vele kerkgebouwen in Berlijn.
Na het uitpakken van m’n koffer zijn we een stuk gaan wandelen en voor het avondeten het italiaans restaurant opgezocht waar we tijdens een vorig bezoek erg goed gegeten hadden. Ook deze keer smaakte het weer voortreffelijk.